SENE: 2476**yeniden yazılıyor**

《23》

     2026     

Steven ve Laura gittikten sonra William ve Claire bir süre sessizce oturdu. Claire aklındaki soruyu sorarak sessizliği bozdu.

"Steven neden seni de çağırdı?"

"Bilmem, kafam dağılsın diyedir. Aslında artık o kadar da üzgün değilim."

"Vanessa durumuna mı?"

"Evet. Yaşadığı talihsizliğe tabii ki üzülüyorum ama sanırım artık ona karşı bir şey hissetmiyorum. Zaten bana hiç o gözle bakmamıştı, böylesi daha iyi oldu."

"Şu an gayet iyisin yani?"

"Yani, eskiye göre çok daha iyiyim. Sen de eskiye göre daha iyi görünüyorsun."

"Eskiye göre derken?"

"Yani, gerçeği öğrendikten sonra ikiniz de çok mutsuzdunuz. Sen Laura kadar belli etmiyordun ama üzgün olduğun hissediliyordu."

Claire şaşırmıştı.

"Nereden biliyorsun? Sen bir süre odandan hiç çıkmadın ki, o haldeyken benim durumumu nasıl anladın?"

"Aslında hiç değil, çoğu zaman çıkmadım. Arada Steven'ın zoruyla çıkıyordum, ama siz o zamanlar muhtemelen o kadar üzgündünüz ki beni fark etmediniz."

Şüpheyle gözlerini kıstı.

"Bizi mi izledin yani?"

"İzlemek değil de, ne zaman uzaktan size baksam hüzünlü gibiydiniz. Sizi pek gülerken görmedim, eski neşenizin olmadığı belliydi."

"Anladım."

İkisi bir süre sessiz kaldı, arada birbirlerini izlediler. William Claire'ı daha yakından tanımak istediğini fark ettiğinde sessizliği bozmaya karar verdi.

"Boş zamanlarında ne yaparsın?"

Claire bu soruya biraz şaşırmıştı.

"Ben mi?"

"Karşımda senden başka biri oturmadığına göre evet, sen."

"Komik değil, şaşırdım sadece."

"Neden ki, birine boş zamanlarında ne yaptığını sormak çok mu anormal?"

Claire gözlerini devirdi.

"Anormal olan şey bunu bana senin sorman."

William kaşlarını çattı.

"Neden?"

"Bilmem, bunca yıl aynı akademide okuduk ama hiç iletişimimiz olmadı, tek ortak noktamız Vanessa idi."

"Haklısın da yıllardır doğru düzgün konuşmuyor olmamış şimdi de konuşmayacağımız anlamına mı geliyor?"

"Hayır, sadece pat diye sormanı beklemiyordum. Altında bir anlam var mı yok mu anlamaya çalışıyorum."

"Ne alaka, ne gibi bir anlam olabilir ki? Sadece seninle biraz sohbet etmek istemiştim, Steven ve Laura'nın işi uzun sürer, sıkılmayalım diye konu açmaya çalıştım. Ama senin bu şüpheciliğinle adam akıllı konuşulmaz ki."

Claire derin bir iç çekti. Bu şüpheci huyu yüzünden birçok insan onunla iletişimini kesmişti, ama bu güven problemini bir türlü aşamıyordu.

"Haklısın, üzgünüm."

Claire bunu bıkkın bir tonda söyleyince William şaşkınlıkla ona baktı ama bir şey demedi.