Bölüm şarkısı: Asya - Pişmanım 🎵🎶
....
1 yıl sonra..
Ufak bir doğum günü partisiydi, sadece beş kişiden oluşuyordu. Bir kafede bir masanın çevresine oturulmuştu. En baş köşede Volkan vardı, bugün 27.yaş günüydü.
İş yerinden birkaç erkek arkadaşının ısrarıyla yakınlarda bir kafede öğle arasında bir kutlama yapılıyordu. Elinde telefonu vardı, morali pek yerinde değildi.
Defalarca istemediğini, gerek olmadığını söylese de arkadaşlarının hiç biri onu dilememişti, hiç olmazsa bir pasta kesilmeliydi.
Elinde telefonu vardı, gün içerisinde bir an bile yanından ayırmamıştı. Gün içinde sadece Eva'dan ufak da olsa bir arama veya bir mesaj beklemişti, ama öğlen vakitleri olmasına rağmen genç kızdan hiç ses çıkmamıştı.
Yüzünde sahte bir tebessüm vardı, arkadaşlarına belli etmemeye oldukça gayret ediyordu. Kendini avutmaya çalışıyordu her anda, genç kız yoğun çalışıyordu, hala kutlamak için uygun bir an bulamamıştı.
"Pasta geldi" dedi arkadaşlarından biri, gözleri o yöne döndü. Bir garson yaklaşıyordu, elinde bir yaş pasta vardı, üzerinde üç uzun mum vardı.
Masanın üzerine bıraktı, arkadaşlarından başka biri çakmağı aldı, mumları tek tek yaktı.
"İyi Ki Doğdun Volkan" dedi, genç adam derin bir nefes aldı, pastaya üflemek için eğildiği anda telefonu titremeye başladı.
Kalbi hızla çarpmaya başladı, beklediği arama olmalıydı. Ne pastayı ne mumları ne de üflemesi için bekleyen arkadaşlarını gördü gözleri. Hızla geriye çekilip ekrana baktı, 'Ayla - Arıyor' yazısını gördü.
Yüzü asıldı, koca bir hayal kırıklığıyla cevaplama tuşuna dokunup kulağına yaklaştırdı. "Alo"
"İyi Ki Doğdun Mühendis Bey" dedi genç kız.Volkan'ın yüzünde ufak bir tebessüm belirdi, Ayla en yakın arkadaşlarından biriydi. Aradaki mesafe bile yakınlıklarına engel olmamış, iki arkadaş her daim sohbet etme, dertleşme fırsatı yaratmıştı.
"Teşekkür ederim" dedi genç adam, Ayla alt dudağını ısırdı, "Pasta neden çikolatalı değil?" diye sordu, Volkan'ın gözleri masanın üzerinde duran pastaya döndü, muzluydu.
Gözleri büyüdü, arkadaşı pastayı nasıl bilebilirdi. Kafasını hızla geriye çevirdi, gözleri 4 veya 5 adım ilerisine kaydı. Ayla tam karşısında duruyordu.
"Ayla" dedi şaşkınlıkla, genç kız gülümseyerek kafasını olumlu anlamda salladı. "Döndüm" dedi.
Volkan gülümsedi, onu görmek mutlu etmişti. Yanına yaklaşmak için tek adım attığında, "Sana gelirken bir hediye de getirdim" dedi Ayla, kafasını yavaşça sağına çevirdi.
Genç adam adımını durdurup merakla o yöne döndü, kalabalığın içerisinde gözüne çarpan hiçbir şey olmadı. "Eva" dedi Ayla, o anda birkaç adım ilerisinde biri göründü, sırtı dönüktü, sadece uzun saçları belirginliğini haykırıyordu.
Kalbinin hızla çarpmaya başladığını hissetti Volkan, gözlerini uzun saçlardan ayırıp bir çift bakışa çevirdi. Tam karşısında duruyordu, gün boyunca ufak bir kutlama beklediği genç kız.
"Eva" dedi titrek ve heyecan dolu bir ses tonunda. Genç kız tebessüm edip yanına yaklaştı, bir yaz günüydü.
Ayağında ince topuklu, bantlı bir sandalet vardı. Dizinin üzerinde kısa bir şort ve askılı bir tişört giymişti. Omzuna küçük bir bir çanta asılıydı, elinin birinde de ufak bir hediye kutusu vardı.
![](https://img.wattpad.com/cover/218912336-288-k280058.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'NEDAMET' -Bir Pişmanlık Hikayesi (Bitti)
Roman d'amour"Hangimiz daha pişman? Senin için ailesini terk eden ben mi? Ailesi için beni terk eden sen mi?" .... "Senden de, senin için ailesinden vazgeçen kendimden de nefret ediyorum!" ... "Seni asla affetmeyeceğim!" Dedi genç kız yüzündeki acı bir hay...