Gözlerimi zar zor şekilde açtım. Kalkmaya çalıştım.
"Ah, başım çatlıyor!"
Etrafa bakındığımda yatağımdaydım. Ve üstümde elbisem yoktu. Birisi bana pijamalarımı giydirmiş olmalı.
Hiçbir şey hatırlamıyorum! Ashley odada yok! Tek başımayım!
Kafamı kaldıramayacak kadar yorgunum...
Kahretsin! Dün gece ne oldu?
....
Yine gözlerimi açtım. Tekrardan uyuya kalmışım... Saate baktım. Saat sabah 9'du. Haftasonu bu kadar erken kalktığımı hatırlamıyorum. Başım hala çok ağrıyordu.
Şu anda kütüphanede ödevlerimi tamamlıyordum. Tamamladıktan sonra yatakhaneye gitmedim. Çünkü kütüphane boşboştu. Bunu kaçıramazdım... Hemen muggle romanları okumaya başladım.
....
Kitap bitmişti... Hala o kızın nasıl mantıkla öldüğünü düşünüyordum...
Sen git intihar mektubu yaz, sonra vazgeç, bir keyif sigarası içeyim de sigarayı yakarken ateş yere düşsün yanarak öl!
Hayır, intihar etmediğine ve hatasını anladığına mı sevineyim yoksa yanarak öldüğüne mi üzüleyim!?
Kafamı kaldırdım. Hava kararmıştı. E artık gitme vakti. Kitapları yerleştirdim parşömenlerimi alıp kütüphaneden çıktım.
Ortak salona giderken karnım guruldadı. Bende mutfağa doğru yön değiştirdim. 2 sene önce keşfetmiştim.
Tabloda ki armutu okşadım. İçeri girdim.
"Efendi Natalie hoşgeldiniz! Ne istersiniz?"
"Hoşbuldum! Eee ben bir sandviç istiyorum..."
"Tabikide!"
Elini şıklatınca kocaman bir sandviç ve balkabağı suyu geldi.
"Çok teşekkür ederim!"
"Ne demek!"
Oradan sandviçimi yiyerek ayrıldım.
Ortak salona gidene kadar hızlıca bitirmiştim.
Ortak salona girdim. Bizim kızlar ve çapulcular konuşuyordu.
"Natalie, nerdesin sen?"
"Burdayım işte ash?"
"Ah, bütün gün neredeydin demek istiyorum?"
"Kütüphanede?"
"Sen?"
"Ben?"
"Kütüphane?"
Göz devirdim.
"Ödevleri yaptım. Birde kütüphanede tek olunca kafa dinledim roman okudum."
"Olamaz! Ben parşömenimi dün kaybetmiştim! Tekrardan yapmam lazımdı!"
"Üzülme marl! Natalie bize verir! Dimi?"
"Hayır James!"
"Ah hadi ama!"
"Yapsaydınız amk banane!"
"Aman, istemedim say!"
"Sayarım! Bu arada siz Remus ve Ashley? Bu samimi halleriniz de ne?"
Sarmaş dolaş oturuyorlardı.
"Biz sevgili olduk!"
Elimde ki bardakta kalan son yudumu alırken püskürdüm.
"Nee! Nasıl! Bir- bir dakika! Siz... Siz gece ne yaptınız? Ah tabi anlamalıydım! Ne odada ne de ortalıkta yoktunuz! İnanamıyorum! Merlinin donu, kendimden beklerdim senden beklemezdim ash!"
"Vay canına, bunun aynısını biraz önce Sirius'da söylemişti..."
"Önce cevap!"
"Ee... Böyle şeyler olabilir... Nitekim de biz artık büyüdük..."
"Hı hı aynen aynen... Neyse sohbetinize doyum olmaz, ben gider!"
Arkamdan görüşürüz nidaları yükseldi.
Kendimi yatağa attım. Sirius'u görünce garip hissetmiştim. Ama hala dün geceyi hatırlamıyorum!
Aslında, Sirius bana imalı bakışlar attığı için gelmiştim odaya...
Aklımda kalan sadece en son hareketli bir müzikte dans ettiğimizdi...
....
Sirius'un ağzından
Hatırlamıyordu...
....
Acaba neyi hatırlamıyordu?
Yine heyecanlı bir yerde bıraktım. Şrfsz ben!
Umarım beğenmişsinizdir...
Oy ve yorum atmayı unutmayın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
