Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kedide neyin nesi acaba?
İyi okumalar...
Natalie'nin ağzından
Flashback Gözlerimi açtığımda ormandaydım. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı.
"Noluyor? Kimsiniz siz!"
Emeklemeye çalıştım ama sırtımda dayanılmaz bir acı vardı.
"Vay vay vay. Bizim kız uyanmış!"
Bu Bellatrix'ti!
"Sen- sen aşağılık bir piçsin!"
Tokat atmıştı.
"Beni kışkırtmak istemezsin dimi!?"
"Bu kadar saçmalık yeter Bella!"
Bu- bu...
"Natalie Jackson! Hıh zamanında ne düellolar yapardık (!) Dimi?"
"Rodolphus!"
"Hah özledin(!) beni galiba?"
"Evet! Özellikle de düelloda bana yenildikten sonra ağlamalarını özledim(!)"
"Kaşınma istersen! İkiye birsin! Bizi yenemezsin!"
"Ah Rodolphus! En azından ben bir korkak değilim! Dediğin gibi ikiye bir, ve siz anca beni bu şekilde yenersiniz! Beni hiçbir zaman teketek yenemezsiniz! Ya daaaa dur düşüneyim biraz... Hah buldum! Birde beni teketek anca bu şekilde yenersiniz! Hani elim kolum bağlı asam yok?"
Sinirden kızarmışlardı. Kahkaha attım.
"Kızarmış tavuk gibisiniz!"
"Seninle hiç teketek yapmadık Natalie?"
"Asam yanındaysa?"
"Bella-"
"Burda!"
"Bizi ma-"
"Sus Rodolphus!"
Önce beni çözdü. Sonra ise asamı verdi.
Ayağı kalktım. Ne kadar canım yansada umrumda değil!
