Bugün yine diğer günler gibi aynıydı aslında bir şey vardı bugün annem gelecekti. 1 aydır onu görmüyordum, aslına bakarsan neden bilmiyorum ama annemi çok fazla özlememiştim.
Yatağımdan kalktım ve normalde yaptığım gibi yaptığım her şeyi tekrardan yaptım. İlk önce yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım ardından da üzerimi değiştirdim.
Giydiğim kıyafet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babam beni kahvaltı yapmam için çağırdı ve bende yanına gittim. Zorla da olsa kahvaltımı yaptım. Ardından tekrar dişlerimi fırçaladım ve babamdan izin alarak evden çıktım, Eren ve Mikasa'nın yanına gittim, Eren yine kabus görüyordu ve Mikasa da onu uyandırmaya çalışıyordu. Ben gittiğimde onlar çoktan odunları toplamıştı bile. Onlara yardım edecektim sözde. Neyse sonunda çanlar çaldı ve bu demek oluyor ki annem geldi. Hemen meydana koştuk çok heyecanlıydım.
Meydanda halkın arasında babamı da gördüm sırf annemi görmek için yeraltına inmemişti. Birbirlerini seviyor olmaları beni çok mutlu ediyor. Sonunda tüm askerler geldiler. Annemi göremedim ama en sonda olmalı ya da belki yaralıdır. Değil mi? Babamın birden yanıma geldiğini gördüm o an kalbim hiç atmadığı şekilde atıyordu. Sanırım kötü bir şey var. Olmaz değil mi? Annem ölmüş olamaz.
Babam komutana annemi sordu ve komutan sadece susuyordu, bu çok... Çok korkutucu... Duymak istemiyordum ama komutan üzgünüm dedi... O an her şey bitti benim için, kulaklarımı kapattım ama kulaklarımı kapatmak yetmedi. Kaçtım oradan Eren ve Mikasa'nın yanına gitmek istiyordum ama yoktu en azından Armin'i aramak istedim ama o da yoktu.
Bir yere gittim hiç insan olmayan sessiz bir yere. Ama birden bir patlama sesi duydum. İlk düşündüğüm şey tabi ki de oydu. titanlar... Biliyordum güvende değildik. Hiçbir zaman olmadık.
Sesin geldiği yere doğru gittim. Orada Armin, Eren ve Mikasa'yı gördüm hemen yanlarına koştum. Ama onlar bana bakmadı bile. Çünkü benden çok daha önemli bir şey vardı. O oradaydı... Devasa titan. Ama çok saçma nasıl olabilir böyle bir şey? O duvarlar 50 metreydi. Bunlar yetmezmiş gibi devasa titan duvarı deldi. Asıl şimdi her şey bitti. Yuna Hayatın Bitti.
Diğer devler delikten içeri giriyorlardı derken, Eren evine doğru koşmaya başladı onun ardından Mikasa da koşmaya başladı ve bende onların peşinden gitmek zorunda kaldım, Eren'in evine yaklaşıyorduk köşeyi döndüğümüzde oradaydı.
Geldiğimizde Carla teyze oraya sıkışmıştı. O koca evin altında kalmıştı. Eren, Mikasa ve ben çıkarmaya çalıştık ama olmadı. O dev buraya geliyordu, hepsini teker teker geberteceğim!
Hannes de geldi o belki kurtarabilirdi ama hepsi korkağın teki olduğu için yine korktu ve bir şey yapamadı.
Hannes bizi gemiye doğru götürüyordu ama ben babamı gördüm, bir taşın altında kalmıştı ama hâlâ yaşıyordu. Belki onu kurtarabilirdik ama... Yapamadım Hannes beni bırakmadı. Ahh lanet olsun. Babam resmen gözlerimin önünde ölüp gitti.
...
Hannes bizi gemiye ulaştırmıştı. Ahh... Armin, o iyi. Hannes bizi bir şekilde gemiye bindirdi ve gemi o kadar insanı geride bırakarak gitmeye başladı.
