The Evil Sister Who Meets Her Prince (Villain Series #1)

Chapter 29

29

I felt like a cold bucket of water was poured in my whole body. My hands were shaking and I couldn't think straight. Tumakbo ako pabalik sa loob ng presinto.

Nakita ko si Daddy na naroon din kasama si Tito Arolf at Karus na kausap iyong officer.

"Dad." Nilapitan ko siya. I know we are still not okay but this is a one serious thing. Hindi ko pwedeng pairalin ang pride sa sitwasyong ito. "What happened?"

"Nawawala ang Tita Antonia mo at si Dessa."

Hindi ako makapagsalita agad. Mas lalo lamang nakukumpirma ang hinala ko. Kung parehas na nawawala sina Tita Antonia at sina Tita Karen, posibleng iisang tao lang ang nasa likod nito.

"Wala ho ba silang nasabi bago sila nagkita?" tanong ni officer kay Daddy.

"W-Wala..." nahihirapan ding sagot ni Daddy na bakas ang pag-aalala.

"Wait, so you mean the four of them met?" I asked.

"Yes. Ang sabi lang ni Antonia ay bibisita lang sila ni Dessa kina Karen. H-Hindi..." parang may kung anong nagbara sa lalamunan ni Daddy. I caressed his back to comfort him  "Hindi ko alam na mangyayari ito," he said in a weak tone.

I let him sit on the chair near him for a while. I look at Karus na kausap na iyong chief. Kitang-kita ko kung paano siya magpigil ng emosyon. I know that he's worried and angry at the same time. Dumagdag pa na wala silang magawa sa mga oras na ito. Tumingin ulit ako kay Dad na pilit na nakikinig sa usapan.

What am I going to do? Even if Tita Antonia and Dessa were my least favorite people, I couldn't let them be harmed. Hindi ko sila pwedeng pabayaan.

Is this because the Lorenzo's and Gaviola's grow a good connection to each other? Gawa ba ito ng mga kalaban sa negosyo? Pero bakit ako ang gusto nilang makuha kapalit nina Tita Antonia at Dessa? Is it because I'm a legitimate Gaviola and they're not? Pero alam ko namang hindi rin sila pababayaan ni Daddy gaya ng hindi niya ako pababayaan.

Halos manginig ako nang makita ang text message from the same unfamiliar number. Tinignan ko muna silang lahat at nakitang tutok pa rin sa imbestigasyon. They did not noticed that I went inside kaya nagtuloy na ako sa paglabas doon. 

Agad akong pumara ng taxi at sinabi ang address. Hindi ko na maisip pa kung anong tama. Basta ang alam ko lang ay kailangan kong pumunta roon ngayon. I felt like I'm in the urge of vomiting. Para akong nahihilo habang nakasakay sa taxi.

"Ulo mo kapalit nina Antonia Gaviola at Dessa Castillo," my chest kept on moving upside down while listening to the voice of the man.

"Where did you bring t-them?" I gathered all my courage to speak even if all I want is to hide in the dark.

"Ite-text ko sa 'yo ang address. Isang oras. Isang oras lang, Gaviola."

"W-What do you need? Money? How much? Kahit magkano, Ibibigay namin." I almost begged in my tone.

"Sumunod ka lang sa napag-usapan. Kapag may parak, wala ka nang aabutang buhay sa apat na 'to."

"Don't you hurt them!" I shouted but he already ended the call. "Fuck you!"

Halong galit at takot ang nararamdaman ko ngayon. Habang palapit ako ay mas lalo lang bumibilis ang tibok ng puso ko. I couldn't think of anything right now other than their safety. At mas lalong hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Isang oras. He only gave me a fucking one hour! How could I think straight within that span of time?

"Ma'am dead end na po ata ito," the driver said. Tumingin ako sa labas at tanging ang mapunong paligid lang ang nakita. I didn't know there's a place like this within the city. Masyadong mapuno at liblib.