"Tanımadığım, bilmediğim bir dünyadan çıkıp geldi.
Benliğiyle, şiddetiyle beni yıkıp geçti.
Ne ona ulaşabildim ne de ondan uzak durabildim.
Aldığım her nefesi ona adadım...
Her günü onun için yaşadım...
Ama aşkım, kalbindeki buzları eritmeye yetme...
Elimdeki stok bölümler bittiği için artık Cuma günü değil, bölüm yazdıkça yenisini atacağım. Bu bir hafta da sürebilir, üç gün de... :) Cuma günü de olabilir, Çarşamba da...
Keyifli okumalar...
**********
(Kerem'in Dilinden)
Öğle yemeğini yemek için yemekhaneye indim. Esra yoktu. Elimde tepsiyle sıra beklerken Zeynep Hanım'ın yemekhaneye girdiğini gördüm. O beni görmedi. İki çeşit yemek alıp boş masalardan birine geçtim. Etrafa bakmadan yemeğe başladım. Önümdeki boşluğa biri tepsisini koydu. Başımı kaldırdığımda Zeynep Hanım olduğunu gördüm. Gülümsememek için zor tuttum kendimi. Başımla selam verdim.
Nergis çiçeği aramızdaki bütün problemleri çözmüştü anlaşılan. Çok sevindim.
"Oturabilir miyim?"
"Tabii ki, buyurun"
Oturduğum yerde toparlandım, daha dik oturdum. Zeynep Hanım da sandalyesini geri çekti, karşıma oturdu. Benimle aynı masada oturması çok mutlu etti. Biraz da gerildim ama.
"Afiyet olsun"
"Size de"
Çorbasını yudumladı. Ben bir süre yemeğe dönemedim. Ondan bakışlarımı alamadım. Sonra toparlandım, önümdeki yemekten bir çatal aldım. O önündeki yemeğe devam ediyordu.
"Esra yok mu?"
"İzin istedi benden. Cemal geldi, dışarıda yiyeceklermiş"
"Başladığımdan beri birlikte yiyorduk da bugün yalnız hissetmiştim, siz geldiniz"
Bana baktı, gülümsedi. Ben de ona bakarken gülümsedim.
"Esra'ya sordun değil mi?"
"Neyi?"
"En sevdiğim çiçeği"
Tedirgin ve utangaç biçimde Zeynep Hanım'a baktım. Bir şey söyleyemedim. Çok mu belliydi ki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nergis sıradan bir çiçek değil. Papatya, gül değil... Tesadüf olması biraz zor"
Saklamanın ya da konuşmamanın yararı olmayacağını düşündüm. Koku olayına girmeden durumu açıklamaya karar verdim.
"İnce birisiniz. Bana çok iyi davranıyorsunuz, yeri geldi, ben de size jest yapmak istedim. Esra'ya sormuştum, evet. Bugün almamın sebebi de dün geceki abartılı tavrımdı"
"İçindekileri biriktirme ki, dün geceyi tekrar yaşamayalım. Bu kadar sakin kalmam"
"Haklısınız, ayıp ettim. Siz bana o kadar saygılı yaklaşırken üstelik"
