"Tanımadığım, bilmediğim bir dünyadan çıkıp geldi.
Benliğiyle, şiddetiyle beni yıkıp geçti.
Ne ona ulaşabildim ne de ondan uzak durabildim.
Aldığım her nefesi ona adadım...
Her günü onun için yaşadım...
Ama aşkım, kalbindeki buzları eritmeye yetme...
Zeynep beş dakika sonra uykuya daldı. Derin nefes aldım. Yatağın etrafında dolaşıp yüzünü göreceğim tarafa geçtim. Sırtımı duvara yasladım, biraz Zeynep'i izledim.
Anlattıklarını sindirmeye çalıştım.
Omuzlarına yüklenen vicdani yük çok büyüktü.
Güçlü biriyim, her şeyin üstesinden gelirim, diyen biri için bile çok zordu bu yaşananlar... Zeynep için de ne kadar zor olduğunu gördüm. Benim başıma gelse... Altından kalkamazdım. Başaramazdım.
O yine de hayata tutunmayı bir şekilde başarmıştı.
Bu akşam onu öyle üzgün görmek beni bitirdi. İçim ezildi. Yaşadığı sıkıntıları düşündükçe daha çok üzüldüm. Etrafına ördüğü duvarların sebebini yavaş yavaş anlamaya başladım. Hayatına değer vereceği, seveceği kimseyi almıyordu. Kendini suçladığı için mutlu olmayı hak etmediğini düşünüyordu ve hayatını mutsuz bir şekilde geçiriyordu.
Kimseye söylemediği acısını, sıkıntılarını benimle paylaşmış olması hem mutlu etti hem de düşündürdü. Düşündüğüm tek şey, ona karşı nasıl davranmam ve nasıl destek olmam gerektiğiydi... Benden destek olmamı beklemediğini biliyordum... Ama yine de acısını azaltmak için yanına olacağımı göstermeliyim diye düşündüm.
Hem yakınlaşmış hem de uzaklaşmıştık.
Bana neden mesafeli davrandığını söyledi aslında. Aynı mesafeyle davranmaya devam edeceğini, beni hayatına kabul etmeyeceğini söyledi. Ne yaparsam yapayım ona ulaşamayacağımın altını çizdi.
Bu zamana kadar düşüncelerine, kararlarına saygı gösterdim, bundan sonra da saygı göstereceğim. Saygı göstersem bile ondan uzak durmayacağım.
Duramam...
Bu olayı öğrenmesem bile duramazdım.
Şimdi öğrenmiş olmam, onu mutlu etme isteğimi katladı sadece.
Üstlendiği vicdani yükü hafifletmesine yardımcı olmak istedim... Olamasam bile yanında yakınında olmak, yalnız olmadığını göstermeyi diledim.
Beni hayatından çıkartmadığı sürece elimden ne geliyorsa yapmak istedim...
Gözlerim yine doldu. Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Yanımda uyuyan Zeynep'e baktım.
"Ooooffff"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlacın etkisiyle uykuya dalabilmişti. Huzursuz görünüyordu. Kaşları sürekli çatıktı. Onu uyandırmadan yatağın yanına, yere oturdum, kollarımı yatağa yasladım. Ellerimi üst üste koyduktan sonra çenemi de ellerimin üstüne koydum. Zeynep'i izlemeye devam ettim.
