**********
(Kerem'in Dilinden)
Kaptan'ı veterinerden aldık. Arka koltukta Zeynep Hanım ona sarıldı, o da Zeynep Hanım'ı çok özlediği için hemen kucağına yattı. Yol boyunca sessizdik. Evdeki camı indirme faslından sonra hala bu arabayı sürdüğüme şükrettim. Hala utanç içindeyim. Evet Zeynep Hanım'a ulaşamayınca çok endişelendim ama başka şekilde ulaşmaya çalışmalıydım. Kadının evini yıktım resmen. Çok kötü oldu. Neyse ki üzerinde durmadı. Belki de durdu bilemedim ama konusunu etmedi. Keşke kapıyı pencereyi indirmeden önce Esra'yı arasaydım. Ama galiba yine endişelensem aynısını yaparım.
Of.
O kadar uzun süre sessiz kaldık ki, Zeynep Hanım'ın bana olan tavrını çözemedim. Konuşmaya başladım.
"Kaptan iyi değil mi?"
"Evet, çok iyi. Eskisi gibi"
"Sevindim"
"Ben de. Bırakmadı beni"
Dikiz aynasından onlara baktım. Zeynep Hanım, Kaptan'a sarıldı, başından öptü.
***********
Eve yaklaşmışken telefonum çaldı, Aylin arıyordu. Araba sürerken telefonla konuşmadığım için Zeynep Hanım'a baktım tekrar.
"Hoparlöre alabilir miyim? Aylin arıyor"
"Senin için sorun değilse, al tabii"
Telefonu cevapladım, hoparlöre aldım.
"Efendim Aylin"
"Kerem, nasılsın?"
"İyiyim. Sen nasılsın? Ne oldu? Sesin garip geliyor"
"İşte misin?"
"Evet, şu an Zeynep Hanım'la birlikte eve dönüyoruz"
"Yaaa... Ooff... İzindesin diye umut etmiştim"
"Ne oluyor Aylin, söylesene"
"Barış'ın dayısı vefat etti. Oraya gitmemiz gerekiyor. Ama Boncuk'la nasıl baş ederim, bilmiyorum. Onunla ilgilenir misin diyecektim"
"Yaa... Başı sağ olsun. Çok üzüldüm"
Z "Boncuk'u bize getirsinler, biz bakarız"
Bakışlarımı arkaya çevirdim. Zeynep Hanım'dan böyle bir şey beklemiyordum. Çok şaşırdım ama hoşuma da gitti.
"Aylin araba kullanıyorum, hoparlördeyim"
Zeynep Hanım biraz öne yanaştı, telefona doğru konuşmaya başladı.
"Merhaba Aylin, başınız sağ olsun. Barış'a da söylediğimi ilet, lütfen. Biz bugün şirkette değiliz, evdeyiz. Ben evden çalışacağım, Kerem'in de yakınlarımda olması gerek. O yüzden siz Boncuk'u bize bırakırsanız, çok iyi olur. En azından Kerem bir yere gitmek zorunda kaldığında onunla ben ilgilenirim"
Bize... Ah! Bu kelimeyi ne zaman söylese içim burkuluyor... Ayrıca bu kadar düşünceli bir insan ve patron olması ona olan saygımı katlıyor...
A "Gerçekten mi? Ya o kadar iyi olur ki! Çok ama çok teşekkür ederiz"
Z "Şimdi veterinerden döndüğümüz için araçta yer yok, köpeğim yanımda yatıyor. Uğrayamayız ama"
A "Biz birazdan çıkacağız zaten, gerçekten çok teşekkür ederim"
Z "Ne demek"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BuzDağı
Romance"Tanımadığım, bilmediğim bir dünyadan çıkıp geldi. Benliğiyle, şiddetiyle beni yıkıp geçti. Ne ona ulaşabildim ne de ondan uzak durabildim. Aldığım her nefesi ona adadım... Her günü onun için yaşadım... Ama aşkım, kalbindeki buzları eritmeye yetme...
