KAYIPLAR (Düzenlendi)

19.bölüm

Yattığım yerde sıçradığım da gördüğüm rüyanın etkisindeydim yattığım yerden doğrulduğum da salonda olduğumu anladım etraf kararmıştı telefonum çaldığında elime aldım..

-alo ..

-yengem..

Kaşlarımı çattın..

-yenge hayırdır gece gece ne oldu ..

-bir şey diyeceğim ama sakin ol olur mu ..

-ne oldu ya..

-babam rahatsızlandı hastanedeyiz..

-neee neyi var..

-kalp krizi ..

-nasıl oldu ..

-bilmiyorum Aslan haber verdi ..

-tamam geliyorum..

Diyerek ayaklandım ama kapı çaldı ilerleyip açtım polisler gelmişti ..

-memur bey hayırdır..

-hayır mı değil mi bilmiyoruz hanımefendi Firuze Demirle görüşebilir miyiz..

-benim .

-bizimle karakola gelmeniz gerekiyor..

-sebep..

-bi suç duyurusu var Asım Karanın ölümü ile ilgili..

Şaşkınlıkla baka kaldım o sırada Tülay geldi yanımıza ..

-nasıl yani Asım Kara öldü mü ..

-evet cesedi göl kenarında kafasına bir kurşun sıkılarak bulundu ..

-iyi de ne alakası var benimle..

-bir kaç şahit var ve sizin düşman olduğunuzu söyledi o yüzden baş şüphelisiniz..

-hayır ben yeni geldim İstanbul'a.

-lütfen zorluk çıkarmayın bizimle karakola gelin ifadenizi vermeniz yeterli ..

Başımı salladım Tülaya dönüp..

-sen evde kal ben karakolda işimi halledip geliyorum..

-hayır bende geleceğim Bartın abiye de haber verelim..

-hayır gerek yok ..

-ne demek gerek yok o şahit ama..

Polis memuru araya girip..

-Bartın Kara mı o verdi ifadeyi şahit o..

Şaşkınlıkla baka kaldım nasıl yapardı bunu polisler beni tutup bileklerime kelepçe taktılar araca bindirirken Tülay bir şeyler söylüyordu ama anlamıyordum boşluğa düşmüş gibiydim öylece izin veriyordum olanlara ben yapmamıştım yapmazdım kimsenin ölümüne sebep olmadım bilerek yapmadım öfkeliydim evet ama kimseyi öldürme gibi bir niyetim yoktu benim..

.....

Karakola geldiğimiz de koridorda ilerledik iki yanımda polis beni götürüyordu köşeyi döndüğümüzde Bartın bir memurla konuşuyordu o an bakışları bana döndü öyle bir bakışı vardı ki suçlar gibi gözlerim doldu herşey canımı yakmıştı ama bu çok başkaydı Bartın bütün hislerimi öldürmüştü ne varsa herşeyi yok etmişti bakışlarımı çevirip karşıma diktim ..

Sorgu odasına alındığımda karşıma biri oturdu elindeki dosyayı önüne koydu ..

-tanışmamız böyle olsun istemezdim Firuze hanım ben savcı Mehmet Yılmaz..

Sustum ..

-burada olmanızın nedeni ..

Bakışlarım ona döndü ..