Kapak tasarımı bana aittir...
Ruhum tüm parçalarını bir araya getirmekten ve tekrar tekrar aynı şekilde bölünmekten yoruldu her adım atışımda yeni bir gerçekle sarsılan ruhum bu sefer de bir azrail'in tüm geceye meydan okuyan gözlerinde tutuklu kalm...
Arkadaşlar hikayemizin şarkısı yukarıdaki olacak bakalım beğenecek misiniz?
Bilmek acıtır bazen....
İyi okumalar....
Sabah baş ağrısıyla uyanmıştım. Her şey üst üste gelmişti toplasan 3 saat uyumuştum. Kollarımdaki kızarıklıklaea baktım. Araf'ın lafından sonra bedenimdeki izlerini yok etmiştim. Tabi bunun da bir bedeli olmuştu. Lavaboya girip işimi hallettikten sonra aynaya baktım ve gördüğüm görüntüyle ofladım. Bitik durumdaydım. Giyinme odasına girip siyah uzun kollu bir kazak giyindim ve yine siyah bir etekle de tüm bedenimi örtmüştüm en azından yaralar iyileşene kadar böyleydi kış mevsiminde olduğumuz için şanslıydım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısına geçip ben pahalıyım diye bağıran makyaj malzemelerimi kullanıp suratımı düzgün bir şekle soktum. Saçlarımı da dalgalandırıp aşağıya indim. Hava çok soğuktu. Aşağıya indiğimde Elif beni karşılamıstı.
"Günaydın Efendim "
"Sert bir kahve yap "
"Hemen efendim "
Biraz şaşırmıştı. Sade ve koyu kahveyi önüme bırakınca hızlıca içip kahvaltımı yaptım. Bayılmak istemiyordum. Doyunca Elif'e baktım.
"Korumalar buraya gelsin "
Başını sallayıp çıkmıştı. Arkama yaslanıp suyu elime aldım. Bir yudum almıştım ki Kerem ve Murat karşıma dikildiler
Dudaklarımı sinirle yalayıp elimdeki su dolu bardağı sertçe masaya vurdum. Araf'ın sürekli etrafımda olup beni bu kadar iyi bilmesi hiç normal değildi ve Kerem'in Araf'ın evindeyken korumlarla olan samimiyeti her şeyi kafamda oturtmamda olanak sağlamıştı.
"Araf Yalın sizi benim yanıma bilgi sızdırmanız için yerleştirdi değil mi ?"
"Hayır efendim "
"Kerem yalan söyleme "
Sinirle güldüm . Gözlerinin içine bakıp
"Dün ne kadar ağladığımı da anlattın mı ha ?"
Ağzını açmıştı ki onu durdurdum. Canım yanıyordu hemde fazlasıyla
"Beni patronunuza götürün hemen "
Mutfaktan çıkıp ceketimi ,gözlüğümü ve çantamı aldım. Arabaya binip yola koyulduk şu an çok sinirliydim. Yalın holding 'in önüne gelince önümdeki siyah camlarla kaplı dev binaya baktım. Tıpkı yöneten gibiydi siyah ve gizemli ... Gözlüğümü takıp yürümeye başladım.
