Kapak tasarımı bana aittir...
Ruhum tüm parçalarını bir araya getirmekten ve tekrar tekrar aynı şekilde bölünmekten yoruldu her adım atışımda yeni bir gerçekle sarsılan ruhum bu sefer de bir azrail'in tüm geceye meydan okuyan gözlerinde tutuklu kalm...
İyi okumalar arkadaşlar bu arada okunma ve oy sayısı beklediğimden düşük lütfen destek olalım. :)
Dua gibisin bana... Ne vakit seni ansam, Bir huzurun içine düşüyorum.
Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Gözlerimi ovuşturup etrafıma baktım. Daha fazla düşünmeyi bırakıp duşa girdim 1 saatim vardı. Güzel bir düşün ardından hızlıca elbisemi giyindim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafede şarkı söyledikten sonra takım elbisemi giyinirdim. Takım elbisemi katlayıp dosyaları ve çantamı da alıp aşağıya indim. Kapıyı açtığım gibi selim bana doğru gelmeye başlamıştı bile elimdeki eşyaları alıp
"Günaydın Melek hanım
"Günaydın Selim sen bunları arabaya koy "
"Tamam Melek Hanım"
Ayakkabılarımı giyinip arabaya doğru ilerledim. Fatih arabayı çalıştırınca yola koyulduk. Selim bana dönüp
"Efendim dün programınız gönderildi değişiklik yapmak istiyor musunuz?"
"Hayır Selim program gayet iyi teşekkür ederim"
"Önemli değil Melek hanım"
Gülümseyip Fatih'e döndüm.
"Fatih rica etsem radyoyu açar mısın?"
"Tabi efendim"
Radyoyu açınca uslanmıyor bu şarkısı çalmaya başladı. Şarkıyı içimden söyleyerek yolu izledim. Sonunda kafeye vardığımızda kapımın açılmasını beklemeden indim. Selim ve fatih arkamdan geliyordu. Ceren şaşkınlıkla bana bakıyordu.
"Ceren orda mısın?"
"Melek bir günde evrim geçirmişsin resmen"
Güldüm. Ona sarılıp Efe ile tokalaştım.
"Dedim ya şirkete gittim. Sonra oranın benim olduğunu öğrendim. "
"Anladım bunlar kim?"
Arkama bakıp Ceren'e döndüm.
"Beni koruyorlar "
"Çok havalı"
Güldüm. Fatih ve Selim'e dönüp
"İsterseniz arabada oturun ayakta yorulmayın boşuna"
