4.BÖLÜM

23.8K 1.1K 431
                                    

*ABİ*

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*ABİ*

Sabah elimin boşluğa gelmesiyle irkilirken yatakta doğruldum. Gözlerimle odayı kontrol ederken telefonumu alıp abimi arayacakken mesaj atmış olduğunu gördüm.

"Güzelim acil bir işim çıktı o yüzden erkenden kalkmak zorunda kaldım haberin olsun"

Telefonu komidine koyarak yataktan çıkarak banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Üşendiğim için üzerimi değiştirmeden aşağıya indim. Herkes kahvaltı masasında beklerken bekletmemek için yerime oturdum.

-"Günaydın kızım"

Annemin sesiyle ona baktım

-"Günaydın" diyerek kahvaltı etmeye başladım.

-"Abin uyanmadı mı ?"

-"Erkenden işi çıktığı için gitmiş" diyerek kısaca açıkladım. Herkes kahvaltısına tekrar devam ederken önüme dönerek kahvaltı etmeye başladım.

İyice doyduğumda masadan kalkıp odama gidecekken babamın sesiyle olduğum yerde durdum.

-"Kızım iki gündür hiç konuşamadık biraz konuşsak olur mu?" Demesiyle er geç yapacağımız konuşma için olumlu anlamda başımı salladım. Herkes salona geçerken ikili koltuklardan birine oturmamla barında yanıma gelince kolumu omzuna attım.

-"Kızım biliyoruz senin için zor şuanda bile ne diyeceğimi bilemiyorum ama senden sadece tek bir şans istiyoruz bize hemen öyle alışmanı anne baba demeni beklemeyiz ama en azından bir şans ver"

Annem dolu gözleriyle bana bakarken derin bir nefes aldım konuşmak için dünden beri düşünüyordum zaten.

-"Size bir şans vereceğim ama sizinde dediğiniz gibi size hemen öyle alışmamı beklemeyin lütfen" diyerek konuştum. Annem hızla kalkıp bana sarılırken sadece bekledim. Geri çekildikten sonra ağlayan gözlerle teşekkür etti. O an tebessüm etmek istesemde tepkisizce bekledim.
Böyleydim ben sevmezdim gülmeyi.

Bakışlarım abi tayfasına kayarken ilk günki gibi nefretle değilde beni anlamaya çalışır gibi bakıyorlardı. Bakışlarım poyraza kayarken tebessümle bana baktığını gördüm.
Açıkcası abi tayfasından bir tek ona ilgi duyuyordum. Hiç konuşmamıştı ve bu içimde merak duygusunu ortaya çıkarıyordu.

Onun tebessümüyle istemsizce dudaklarım yana kıvrıldı. Şaşkınca bana bakarken gözlerimi kaçırdım. Bu çocuk büyü felan mı yapı acaba bana aq.

*GERÇEK AİLEM*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin