#unicode
"ဘယ်နှလတောင် ရှိသွားပြီလည်း......"
ကောင်မလေး တစ်ယောက် အုတ်ဂူရှေ့တွင် ပန်းခြင်းနဲ့ရပ်ပြီး စကားပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်
"ဟူး....."
ထိုကောင်မလေးမှာ သက်ပြင်းချပြီး အုတ်ဂူဘေးက မြက်ခင်းပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်
"နင်... ငါ့ကို... ငါတို့ကို ထားသွားတာ လေးလတောင် ရှိသွားပြီ အချိန်ကုန်တာ မြန်လိုက်တာ ငါ ဒီလောက်ထိကြာသွားလိမ့်မယ်လို့တောင် ထင်မထားဘူး ....နင်ထွက်သွားပြီဆိုတာလည်း ငါအခုထိ မယုံနိုင်သေးဘူး နင်က ငါ့စိတ် ငါ့နှလုံးသားထဲမှာတော့ အမြဲရှင်သန်နေပါတယ် သိလား "
ကောင်မလေး ပြောရင်း သူ့ပါးပေါ် စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်သည်
"တောင်းပန်ပါတယ် ငါ မငိုတော့ဘူးလို့ နင့်ကို ကတိပေးထားပေမယ့် အဲ့ကတိကို မတည်နိုင်ခဲ့ဘူး "
ကောင်မလေး ပြောရင်း အုတ်ဂူပေါ်က သစ်ရွက်ခြောက်တွေကို ဖယ်ပြီး အုတ်ဂူမှာထွင်းထားတဲ့ Kimဆိုတဲ့ စကားလုံးပေါ်က ဖုန်တွေကို ပါးစပ်က လေနဲ့မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်
"Christmas တောင် ရောက်လာတော့မယ်သိလား နင်မရှိတော့ ပျင်းစရာကောင်းနေတော့မှာဘဲ...အဟက် အားလုံးကလည်း ခုထိ နင်သေသွားပြီဆိုတာ မယုံနိုင်သေးဘူး သူတို့ နင့်အကြောင်းကို ခုထိပြောနေကြတုံးဘဲ....ငါလည်းဘဲ မယုံနိုင်သေးဘူး သိလား "
သန့်ရှင်းသွားတဲ့ အုတ်ဂူလေးကို ကြည့်ရင်း
"ငါ ငါ့ကိုယ်ငါ အပြစ်တင်မိတယ် နင့်ကိုသာ ငါကယ်နိုင်ခဲ့ရင်...."
ကောင်မလေးမှာ မငိုမိအောင် နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ထားမိသည်
"ဒါပေမယ့် အခုတော့ ရက်စက်တဲ့ ဒီကမ္ဘာကြီးထက် ပိုကောင်းတဲ့နေရာ ရောက်သွားမယ်လို့ ငါယုံကြည်ပါတယ် "
ကောင်မလေးမှာ ဒူးနှစ်ချောင်းပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို ငိုနေမိသည်
"နင့်ကို ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ဆက်ဆံခဲ့မိရင် တောင်းပန်ပါတယ် အဲ့ဒီတုံးက ငါတို့အတွက် နောက်ဆုံး တွေ့ခွင့်လေးဆိုတာသာ သိခဲ့ရင် ငါနင့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိမှာ နင် ငါ့ကို မုန်းနေမလား စိတ်ဆိုးနေမလား ငါ့ကြောင့် နင်အခုလို သေရတာလေ ဒီအခြေအနေထဲ ငါဆွဲခေါ်ခဲ့မိလို့.... ငါ ဒီမှာ အကြာကြီးနေပြီး နင့်ကို အထီးမကျန်အောင် အဖော်ပြုချင်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ငါသွားရတော့မယ် ......ငါ နောက်တစ်ခါ ပြန်လာခဲ့မယ်နော် buddy. ...မကြာခင်မှာ ပြန်ဆုံကြတာပေါ့...."
