HMBS [ COMPLETED ] ✓

KABANATA 1

We are here in the bus terminal. It's hard to bid your goodbyes to your love ones. Sinakop ko ang mga dala ko.

"Alam ko anak na hindi na magbabago ang desesyon mo. nasa isip mong itaguyod ang ating munting pamilya dahil pakiramdam mo ikaw ang sumalo sa responsibilidad ng ama mo. pasensya na anak, kong kailangan mo pang lumuwas ng ating baryo para umangat ang ating buhay. Pagpasensyahan mo ang nanay anak."

My tears fell in the corner of my eyes. They are making me cry! Para naman na hindi kami mag-uusap sa telepono.

"Mag-ingat ka doon anak ha, wala kami doon ng kapatid mo para ipagtanggol ka, kaya aalagaan mo ang sarili mo."malungkot na paalala ni mama. I leaned at her and wipe my tears.

"Opo Ma, alam ko pong hirap na po kayong itaguyod ang pamilya natin kaya ko ginagawa ito, kayo ang inspirasyon ko kaya mag-ingat kayo. Mami-miss ko kayong dalawa."Malungkot ko ring bilin.

"Mami-miss ka rin namin Ate, wag mong kakalimutan ang pasalubong ko ha."kahit nalulungkot ito at magawa pa din magbiro para pang hindi pa ako mas lalong maiyak.

"Oo naman, hindi ko kakalimutan iyon at saka magpakabait ka ha, at wag matigas ang ulo. bawasan ang pagagala, tumulong kay Mama. mag-aral ng mabuti, kung hindi walang pasalubong galing kay Ate ganda."pananakot ko sa kay Justin.

"Opo Ate, hinding hindi ko kakalimutan ang bilin mo at aalagaan ko si Mama at tutulungan ko siya sa abot ng aking makakaya."pangako ni Justin.

"Buti naman."wika ko.

Panatag naman ako natutuparin ni Justin ang pangako niya sa akin. And I trust him for that. Kami kami na lang kasi sino pa ba dapat ang magtutulungan?

"Iha aalis na tayo, baka maiwan tayo ng bus."pagtatawag sa akin ni Lola Bering. I nodded at her and face my family once again.

"Sige Ma, bunso, alis na po ako. magtratrabaho ako ng mabuti para sa inyo."pagdradrama ko sabay yakap sa kanila.

"Sige wag magpapagutom at wag magpapagod ng sobra ha. Baka magkasakit ka doon, wala pa naman ako doon na aalagaan ka. hindi ka pa naman sanay na wala ako."pagpapaalala ni Mama sa akin.

"Sige po Mama, bye!" pagpapaalam ko ayaw kong habaan pa ang usapan, baka mauwi sa hagulgulan.

I kiss them both and bid my goodbyes and slowly I turn my back. My shoulder was Shakin due to so much crying. This is the first time that I will be separated to them. kung saan saan man sa hirap at ginhawa basta't magkasama.

Tinignan ko muna sila sa huling pagkakataon, umiiyak si Mama sa balikat ng bunsong kapatid ko. Hindi ko matiis tumakbo ako sa direksyon nila.

"Mama, mami-miss ko kayong dalawa ni bunso. mahal ko kayong dalawa! higit pa sa buhay ko. mag-iingat kayo parati."Napahagulhol na kaming tatlo at pinagtitinginan na kami pero wala kaming pakealam.

I don't when I will be back here. Basta alam ko ginagawa ko ito spray sa kanila.

"Anak mahal ka rin namin." pag-aalo ni Mama sa akin na hinahagod ang likod ko.