HMBS [ COMPLETED ] ✓

KABANATA 46

●●●●●

Sana maging maayos lang sila, kahit naman bruha 'yan si Madam Esme ay Ina pa rin siya ni Alex at lola pa rin siya ni Jhalil at Henry. Sana lang dumating ang time na matatangap ninya kami kahit anak ko nalang. Kahit wag na ako.

Dito na kami natulog kasi hindi ko naman pwedeng iwan dito si Henry. Pinadalhan kami ni Mama at ni Justin ng damit dahil hindi na kami nakauwi, pangsamantala ay dito kami naninirahan. Hindi naman naninibago si Jhalil, mas gusto ninya nga dito kaysa sa bahay namin.

"Ma, ilang araw na wala si Papa babalik pa po ba siya?"malungkot na tanong ni Jhalil.

Lumuhod naman ako para magpantay kami.

"Syempre, babalik si papa. Nagpromise siya diba? At saka busy si papa mo. Kakatawag ninya lang, sasabihan ko siya na umuwi agad siya kasi miss na siya ni Jhalil the great."lies, alam kong masamang magsinungaaling pero wala akong magagawa. Mas okay na 'to.

Sa totoo lang hindi kami nagtatawagan ni Alex kasi hindi ninya sinasagot ang cellphone ninya. Nakakainis nga. Humanda siya pagbalik ninya, kukurutin ko siya sa singit.

Wala akong magawa kasi di ko nga alam kung kailan siya uuwi. Jusko stress na ako dito kahit walang ginagawa. Buhay prinsesa at prinsepe kami dito pero stress kasi tanong ng tanong si Jhalil tungkol sa Ama ninya.

Oras oras tanong ng tanong pero right naman ninya non pero hindi maiwasan ma-stress kakulitan nila, jusko nagsama ang dalawang pasaway parang tatanda ako nito ng maaga.

Pero dumating ang dalawang linggo wlang Alex na dumating at umuwi. Galit na galit ako pero hindi ko pinakita.

Hanggang sa isang araw nagkagulo ang Hacienda de Corazon dahil may sumugod na armadong mga lalaki. Natatarantang tinawagan si Alex pero hindi siya sumasagot.

"Alex, sagutin mo, bwésït wag ngayon. Kailangan ka namin."takot pero nagawa ko pang magmura.

"Henry magtago kayo diyan! Isama mo ang kapatid mo, wag kayong aalis diyan!"mahina pero nagmamadaling pinasok ko sila sa closet.

Tinignan ko sa bintana ang kaganapan. Nanlaki ang mga ko ng masaksihan ko ang brutal na pagpatay sa mga tauhan ni Alex dito.

Nanghihina pero kinuha ko ang kutsilyo at perming hinawakan 'yon, ayaw ko man pero para sa kaligtasan ng mga anak ko gagawin ko.

"Alice!"namilog ang mga mata ko ng narinig ko ang pamilyar na boses ni Ariel.

Hindi ko na control ang sarili binuksan 'yon pero 'yon ang maling desisyon kong ginawa ko.

Tumanbad sa akin ang armadong at maskoladong mga lalaki at si Ariel na nakangiti sa akin na parang demonyo.

"Suprise!"masayang ani ninya sabay tulak sa akin kaya napa aaatras ako.

"Anong ginagawa dito? Bakit mo :to ginawa?"galit pero may kaba dahil bigla ninya ako tinutukan ng baril.

"Dahil sayo nagdaka léché léché ang buhay ko! Bakit kasi binuhay ka pa sa mundo 'to. Salot ka lang naman sa buhay ko! Sinira mo ang lahat, walang hiya ka! Inagaw mo sa akin ang lahat. Si alex, si Henry at iba pa kaya dapat kalang depatsihin, léché ka!"sinampal ninya ako ng napakalakas hindi ako makaganti kasi natutok sa akin ang ang baril nila.

Umiiyak siyang lumapit sa akin at hinigit ang buhok ko. Napaigik ako sa sobrang sakit I need your help Alex, where are you?

"Hindi ka naman talaga kagandahan at bakit ikaw at ikaw pa rin pinipili nila compare to me?"ngumisi ako sa kanya.

"Simple, dahil ako anghel, ikaw demonyo. Ako kamahal mahal, ikaw hindi. Ako may dignidad, ikaw wala. Ako hindi ako sakim sa pera, ikaw gold digger. So walang wala ka sa akin. 'yan ang rason bakit walang pumipili sayo. Baliw na papatol sayo, your my opposite, so no one love you. Cause your a useless bítch!"

Sinakal ninya ako kaya tinapik tapik ko ang kamay ninya hindi ako makahinga.

"Well your right, I'm evil. So you should be scared. Asan ang anak ko?"tumawa ako ng sarkastiko sa kanya. Anak? She still recognize Henry as his son? Or her self as a mother, baliw ata 'to ah.

"Anak? Sino ang anak mo, as far as I remember nasa tyan mo ang anak mo, so bakit mo ako tinatanong, pake ko sa inyo?"bintawan ninya ako sabay tulak. Nag-aalab ang mga mata ninya.

"Alam kong alam mo na, wag mo akong gawing bobô!"sigaw ninya sa akin. Eh matagal ka ng bobô.

Hinigit ako ng tatlong armadong lalaki. Pinagsasampal at pinagtatadyakan. Ang sakit ang katawan ko pero hinding hindi ko sasabuhin kong asan sila ni Henry. Hindi ko sila isusugal ang kaligtasan nila. Mamatay muna ako.

"Asan na siya?!"galit na nagtitimping wika ninya.

"Ah hindi mo sila ilalabas? Sige gusto mo ng hide and seek huh."nagtingin tingin sa sulok ng kwarto.

"Ariel, wag mong idamay si Henry dito, walang silang kinalaman dito. Wala ka na talaga awa? Anak mo siya, pero di mo siya pag-aari na laruan, at kukunin mo lang kung kailan mo gusto! Away natin ito, wag sila. Sobrang hâyöp mo naman na kayang mong idamaay anak mo dito!"galit kong sigaw sabay piglas sa napahawak sa akin. Hindi ako makawala dahil ninya marami sila tapos lalaki na maskolado. Anong panama ko sa kanila. Plus nanghihina ang katawan ko sa mga pasa.

"Wala akong pake, ilabas mo siya o ipuputok ko sa bungo mo ang baril na 'to, kung mahal mo pa buhay mo ilabas mo siya, nagpapakahero ka na naman. Hey Henry, my sweety labas ka na hmm... mommy is waiting or else you want this bítch to die here. right here, right now."

"Wag kang lumabas Henry, wag kang makinig sa bruha na 'to!"sigaw ko rin pero huli na ang lahat lumabas na si Henry sa closet. Lumabas rin si Jhalil na umiiyak na nakayakap kay Henry.

"Stay here buddy, let kuya handle this situation."pagpapatahan ninya kay Jhalil. Inalis ninya ang luha sa mukha ng kapatid ninya.

Lumapit siya sa kay Ariel na nakangiti sa kanya.

"Good boy, honey."sinuklay ninya ang buhok ni Henry pero winaksi ninya ang kamay nito kaya nawala ang ngiti nito at bumalik ang bagsok sa mata nito. Nangamba naman ako, Alam kung halang siya at kahit kadugo ninya kaya ninya saktan at patayin.

"Wag mong saktan si Henry!" nagpupumiglas pa rin ako pero wala pa rin. Pilit kung kumala.

Tinignan ako ni Henry na parang iiyak na. Lumuhod ako. Please lord. Save us!

"Wag kang sumama, Henry." ngumiti lang siya sa akin tapos tumingin ng malalim sa tunay ninyang nanay.

"Kung sasama ako sayo, pakawalan mo sila. Wala silang kinalaman dito. Spare my my mommy and lil brother."malamig na wika nito sabay lapit sa akin.

Hinalikan ninya ako sa noo at niyakap.

"Be strong mom, I'll be okay."last ninya sinabi at sumama sa kanila.

Napaluha naman ako, nakatanaw lang ako sa kanila habang umaalis. At last pinakawalan na nila ako.

"MAMA!"lumapit siya sa akin at niyakap ako. Humagolhol na ako, jusko po. Sumabay na rin sa pag-iyak sa akin si Jhalil.

Mga ilang sandali pumasok si Aling mirda na duguan rin.

"Jusko po Ma'am, tinawagan ko na ang mga kasama ni sir para ipaalam ang nangyari dito."nilapitan ninya kami at chineck kahit siya duguan rin.

Nakatulala pa rin ako si Henry baka mapano siya.