MAVİ GECE(Ara Verildi)

*2*

Selllammmmm

Tekrardan ben geldiim hoşgeldim.

Sınavlar başlayacak projem yapılmak için beni bekliyor ama ben gelmiş kitap yazıyorum bi alkış alayım.

Hepsi sizin için umarım verdiğim emeğe değer umarım yavaş yavaş okuyucum artmaya başlar.

Daha fazla uzatmadan yazmaya geçiyorumm.

Yorum ve yıldızı patlatmayı unutmayın♡

Bizler ailelerimizin lanetinin sonucu sahte nefesler almaya mahkum bırakılmış canlılarız.Bizler Ciudad secreta(Gizli şehir)' de yaşayan kalbi atmayan ruhlarız.

Ve bende ailesi tarafından ruhu bir başkasının ruhu ile düğümlenmeye mahkum bırakılmış Azul (Mavi)'yim.

Ruhunun düğümleneceği akşam evden kaçıp insan olmaya bir adım daha yaklaşmışken yakalanan kişiyim.

Bir daha asla insan olamayacak kişiyim...

☆

Görevlilerin bizi yakalayıp bir odaya hapsetmesinin üzerinden 10 dakka geçti. Ne ben ne de Liyan ağzını açmadı, açamadı.

Ikimiz de kaderin bize bahşedeceği cezamızı bekliyorduk.Artık insan olmak hiç olmadığı kadar imkânsızdı benim için.

Tam o an dışarıdan seslerin gelmesi ile binanın içinde annemin olduğunu anlamak zor olmadı. Seslerden anladığım kadarı ile çok öfkeliydi.

-Estoy cansado de esta chica ahora!(Artık bu kızdan bıktım!) diyordu annem.
- Se merece el castigo más severo!(Artık en ağır cezayı hak ediyor!) ve tabi onu onaylayan babam...

- Donde esta ella?(Nerede o?)

Annemin öfkesi sesinden belli oluyordu. Adımlar gitgide yaklaşırken düşündüğüm tek şey bi daha insan olamayacağımdı.Kurul buna asla izin vermezdi.

-Estás sobre el límite ahora, pequeña dama(Artık sınırı aştın küçük hanim)

Kafamı kaldırıp kapıya baktığım zaman yaptığımız şeyin ne kadar büyük bir suç olduğunu şimdi anlıyordum.Annem babam ve kurulun üyeleri kapıda sinirli gözlerle bir beni bir Liyan'ı süzüyordu.

Açıkçası ne annemin öfkesi ne de kurulun vereceği ceza şuan umrumda değildi. Çünkü bir hata yapmıştım. Bu hatanın sonunda bi daha insan olmama müsade verilmezdi.Tüm umutlarım tükenmişti.Ta ki kurulun üyelerinden birinin konuşmaya başlamasıyla;

-A la tierra (Dünya'ya)

Gözlerim kocaman açılmış bi şekilde kafamı direk Liya'nın olduğu tarafa çevirdim. Benim kadar o da şaşkın gözüküyordu.Dünya mı? Dünya'da ne cezası alabilirdik ki? Bu benim için cezadan çok iyilik olurdu.

-allí pagaràs por tu crimen (orada suçunuzu ödeyeceksiniz)

-Prepàrate esta noche (Bu gece hazır olun)

-Te arrepentiràs de hacer esto (Bunu yaptığınıza pişman olacaksınız)

Sonrası annemin itirazları ve bağrışmalarla son buldu.

Dünya'ya gidecektim.Insan olmasam da oraya gidecektim.Ve belki bir gün ben de bir insan olarak orada olacaktım...

.

Sizce Azul yani mavi ve Liyan'ın cezası ne olacak?

Sizce hâlâ insan olmak için bir şansı var mı?

Diğer bölümde görüşmek üzere^^

Öpüldünüzzz♡♡