the heiress of the founders

Κεφάλαιο 22

Έχω ετοιμαστεί και έχω βάλει το φόρεμα....

Κατεβαίνω κάτω και βλέπω την παρέα μου....

Όλοι με κοιτάνε και νιώθω λίγο άβολα... σίγουρα έχω κοκκινησει....

Ε- αδερφούλα είσαι μια κούκλα....

Λ- σε ευχαριστώ πολύ Έρικ.

Έφυγα από τα αγόρια και πήγα στο χορό εκεί βρήκα τον σεντ.

Λ- τι έγινε ρεεε με ξέχασες?

Λέω και γυρνάει να με κοιτάξει...

Μένει με το στόμα ανοιχτό να με κοιτάει

Λ- κλείσε το στόμα σου θα Μπέι καμία  μύγα.

Είπα και γελάσαμε.

Σε- είσαι πολύ όμορφη σήμερα.

Λ- οοο σε ευχαριστώ πολύ...και εσύ είσαι κούκλος...

Σε- θα μου κάνεις την τιμή να χορέψουμε.

Λ- φυσικά μεγάλε πρίγκιπα.

Είπα και γελάσαμε.

καθώς προχωράμε για να πάμε στην πίστα....

Βλέπω απέναντι τον ντρακο να φιλιετε με την Αστόρια ....

Ήθελα να κλάψω όσο τίποτα άλλο.

Σε- θέλεις να φύγουμε?

Λ- όχι όχι πάμε να χορέψουμε...

Σε- σίγουρα?

Λ- ναι βρε πάμε.

Πήγαμε στο κέντρο της πίστας και αρχησαμε να χορέυουμε.

Αλλά εγώ το μυαλό μου το είχα στον ντρακο....

Μπήκε ένα αργό μπλούζζ και έβαλα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του σεντ και αυτό τα χέρια του γύρω από την μέση μου.

Ενώ χορεύαμε νιώθω κάποιον να με σπρώχνει και να φεύγω από την αγκαλιά του Σέντρικ...

Κοιτάζω και βλέπω τον Έρικ να πάει να βαραισει τον Σέντρικ πάω να τον σταματήσω αλλά αντί αυτό μου έδωσε καταλάθος νομίζω μια μπουνιά στην μύτη η οποία πρέπει να έσπασε γιατί είχε ματώσει.

Έπεσα στο πάτωμα από την μπουνιά αλλά δεν μπορούσα να εμποδίσω τον αδερφό μου για να μην βαραισει τον Σέντρικ.

Ξαφνικά νιώθω 2 χέρια να τυλίγεται γύρω από την μέση μου και να με βοηθάνε να σηκωθώ.

Αυτός που με βοήθησε με πήγε στο μπάνιο για να καθαρίσω την μύτη μου.

Γυρνάω να δω ποιος είναι και βλέπω τον μαλφοϋ.

Ντ- κάτσε να το κάνω εγώ.

Μου λέει και παίρνει την πετσέτα και μου καθαρίζει την μύτη από τα αίματα.

Λ-ευχάριστω.

Ντ- τίποτα ευτυχώς δεν την έχεις σπάσει απλός μάτωσε.

Σε ένα σημείο μου το έκανε κάπως δυνατά και για αυτό πόνεσα.

Ντ- Συγνώμη δεν ήθελα να σε πονέσω.

Λ- δεν πειράζει..

Ντ- όχι πειράζει δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να σε πονέσει ποτέ έστω και καταλάθος.

Δεν ήξερα τι να πω...

Που να ήξερε όμως ότι με έχει πονέσει πιο πολύ από όλους....

Είχε έρθει σε απόσταση αναπνοής.

Ντ- σήμερα ήσουν πολύ όμορφη.

Λ- σε..σε ευχαριστώ...

Είπα αλλά δεν πρόλαβα να πω κάτι άλλο γιατί ένωσε τα χείλη μας...

Αχχχ τόσο ωραία αίσθηση...

Τα χείλη του έχουν γεύση μέντας...

Μετά από λίγο μου ήρθε στο μυαλό η Αστόρια και ότι όσο και αν δεν την συμπαθώ δεν της αξίζει....

Σταμάτησα το φιλί και τον έσπρωξα ελαφρά.

Ντ- τι έγινε? έκανα κάτι λάθος?

Λ- όχι δεν έπρεπε να γίνει αυτό λυπάμαι...

Είπα και έφυγα τρέχοντας για το δωμάτιο μου.

Μόλις έφτασα ξεντυθηκα ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρχισα να κλαίω μέχρι που με πήρε ο ύπνος....

Ναι εντάξει δεν είναι και πολύ μεγάλο αλλά έγινε ένα μεγάλο γεγονός....