Numara komşusu / Jikook / texting

<28>

Şehirdışında ki restorantın sorununu hall edip, eve dönmek 4 günümü almıştı. Şimdi Namjoon bey'in arabayısla evime dönüyordum.

Gözlerimi kapadım. Aklımda cümleler kurmaya başladım. Bu gün ne olursa olsun Jungkook'la sorunumuzu hall edecektim.

Kim Namjoon'un şofürü evimizin önünde durdu. Namjoon bey'e teşekkür edip arabadan indim.

Odaların pencerelerine baktım. Yatak odamızın ışığı yanıyordu. Sonunda! Evdeydi ve galiba uyumamışdı. Heyecanla  eve girdim.

Odamıza doğru ilerlemeğe başladım. Kapını açmamla yarı çıplak Jungkook'un altında bir kızı görmemle dona kaldım. Jungkook kapının açılma sesiyle bana bakmaya başladı. Sonra hemen yanıma geldi.

Haraket edemiyordum. Sanki ayağım yere çivilenmişti. Gözlerim doldu ama ağlayamadım. Boğazımda büyük bir düyüm oldu.

Jungkook beni sarsamaya başladı. "Jimin ben gerçekten özür dilerim. Ben öyle yapmak istem-"

Onu susturan suratına vurduğum tokat olmuştu. Boğazımdaki düyümü es geçerek bağırmak istedim ama bağıramadım.

Jungkook tokatımla sersemlemişti. Ev kapısına doğru ilerledim. Arkamdan duyduğum adım sesleriyle daha hızlı ilerledim ama Jungkook kolumdan yapıştı. Elimi kurtarmaya çalışıyordum ama nafile.

"Jimin lütfen dinle be-"

"Al Jungkook dinliyorum! Açıklama yap hadi!"

"B-ben benn.."

"Harika açıklama! Şimdi hayatımdan siktir git! Anladın mı beni?!"

Jungkook elini gevşetti. Bende hemen ev kapısına doğru koştum.

Bölümün sonu~