"Jimin? Park Jimin?"Gözlerimi açdım. Namjoon bey'in arabasında- evin önüdeydim.
"Uyuya kalmışsınız."
"Ah özür dilerim teşekkürler."
Arabadan indim ve öylece durdum. Hayır hayır bu bir rüyaydı ama her şey gerçekçiydi. Derin nefes aldım. Pencerelere baktım. Odamızın ışığı yanıyordu. Kendi kendime fısıldadım "bunu bana yapma Jungkook, yapma.. lütfen?"
Ev kapısın açarak salondan odamıza çıktım. Kapını açtım. Jungkook yatağın bir köşesinde oturmuştu. Kapının açılma sesiyle başını kaldırdı.
Gözleri benim gözlerimi buldu. Sonra hemen yanıma fırlayarak bana sarıldı."Seni çok özledim sevgilim, hem de çok!"
"Bende seni kook!"
"Hadi uyuyalım sevgilim!"
İkimizde yorganın altına girmiştik ama gözlerimiz hala açıktı. Hiç kimse konuşmuyordu. Bu sessizliği bozan Jimin oldu.
"Kook. Sana bir şey sorucam. Ama. Lütfen bana karşı dürüst ol, tamam mı?"
"Tamam sevgilim?"
"Şimdi beni dinle. Son 10 gündür. Tam 10 gündür ki şüpeci davranıyorsun. Birisi sürekli mesaj atıyor, arıyor. Sende hemen evden çıkıyorsun. Bir kaç defa evden geç saatlerde çıkmış, sabaha karşı gelmişdin."
Jimin'in boğazına düyüm oluştu. Bu yüzden bir az durdu.
"S-sen beni aldatıyor musun?"
Bölümün sonu~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Numara komşusu / Jikook / texting
Fanfiction[•𝚃𝚊𝚖𝚊𝚖𝚕𝚊𝚗𝚍ェ•] ~𝑎𝑘𝚤𝑚 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑦𝑎𝑝𝑡𝚤𝑔̆𝚤𝑛 𝑠̧𝑒𝑦𝑖𝑛 ℎ𝑎𝑦𝑎𝑡𝚤𝑛𝚤 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑠̧𝑡𝑖𝑟𝑒 𝑏𝑖𝑙𝑒𝑐𝑒𝑔̆𝑖𝑛𝑖 𝑏𝑖𝑙𝑖𝑦𝑜𝑟 𝑚𝑢𝑦𝑑𝑢𝑛~