CHAPTER SIX [THE LONG LOST PRINCESS]

102 11 0
                                    

CASSI’S POV

Mag-aalas-otso na ng gabi, nandito kami nagayon ni Daphne sa sala ng kwarto nya, oh diba sosyal?? Three hours lang ako naghintay kanina.. Hindi naman nakakatamad  maghintay dahil maraming parents na nag-aabang sa anak nila…  May nagtanong nga sakin kaninang parent ng classmate ni Daphne kung kaano-ano ko daw ang bata… Sasabihin ko na sanang yaya nya ko, pero biglang dumating si Daphne at tinawag akong “mommy”, di tuloy ko alam ang irereact ko, kasi naawa din ako sa bata dahil naghahanap ng kalinga ng isang ina, kahit yun man lang maibigay ko sa kanya.

“hmm..Miss Princess??” Tawag sakin ni Daphne habang nanunuod ng Hi-5 at nakataas pa ang paa sa sofa.. ako nasa tabi nya lang ..

“Yes sweety?” sagot ko..

“Ahhhm… We will have a Family Camp Day in Baguio on Saturday to Sunday, Mika told my teacher that I will come together  with my mom and dad… Can you join us? please” at nag-puppy eyes pa ang batang ito…

Napaisip ako, kung sasama ako, maiilang ako kay sir dahil alam ng classmate at bestfriend ni Daphne na ako ang “mommy” nya.. meaning to say iisip din niya na … ahem… “asawa” ko si sir sungit.. diba awkward yun?? Tsaka may work din pala ako…

“Sweety.. I don’t think it is a good idea.. First, your daddy don’t know about what you’ve said earlier. Second, I also have my work at McDo… I’m sorry…” sa sinabi ko, lumungkot ang mukha nya…. Naaawa tuloy ako… Ang hirap naman neto >.<

“It’s okay miss Princess….and sorry for getting you in trouble..*sob*”  Hala umiyak na nang tuluyan.. Pinunasan ko na yung luha… kahit umiiyak sya ang cute nya pa rin… Aww :’’>

“Shhhh..Sweety, you don’t have to say sorry, I know you have your own reason that’s why said it right?” alo ko sa kanya..

She just nod while still wiping her tears… I hug her…

“Actually sweety, it’s fine with me but I’m not sure about your daddy, ask him first.…” sinabi ko na lang dahil sure na sure ako na di papayag si sir…

“Okay miss Princess, I understand..” Hayy salamat!! Ngumiti na rin ulit…

“Do you want me to read you a story before you sleep? Hmm?” Tanong ko at kumuha

na ko ng isang libro na nakalagay sa bookshelf na nasa gilid lang ng kama nya…

THE LONG LOST PRINCESS

Basa ko sa pamagat ng libro na pumukaw ng atensyon ko. Manipis lang sya kaya yon na lang ang kinuha ko.

Walang Forever [ROMANCE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon