CHAPTER NINE [HUMAN COMFORTER]

136 7 1
                                    

CASSI’S POV

Nakakangalay naman na magpanggap na tulog… Tss… alam mo yung dahil naiilang ka, magtutulog-tulugan ka nalang, ako yun!!! -.-  Eto naman si sir hindi ata pansin…

                             

*galaw galaw*

WAAAAAAAIIIIIT!!!!! IS THIS FOR REAL?? HE SMILES WHILE LOOKING AT ME?? O//////////////O  Cassi hingang malalim, wag kang kikiligin, isang ngiti lang yan, walang epekto yan sayo….As in WALA!!

*galaw patalikod*

Hindi ko na keri!!! ^///////////////^ Kasi first time nyang ngumiti eh.. Take note dahil sakin!! Hehe

“Hey Miss Teodosic?? We’re here… Wake up..” sabi ng driver ko—este amo ko, habang tina-tapik pa yung braso ko kasi nakatalikod nga ako diba?

*unat unat*

Syempre umaacting nako, kelangan isagad ko na, malay mo nakuha pa akong talent… hehe

“Uhhhhm…. Sorry Sir!! Andito na pala..” Pero bakit sa school kami ni Daphne bumaba? Ayy, oo nga pala, sa Baguio kami pupunta…

“Since it’s already 2 in the afternoon, kelangan na nating pumunta agad sa loob.. Daphne’s inside her school… She’s waiting for us, come on?” lumakad siya papasok, syempre sumunod na rin ako.. Tumigil ako sandali...

“Why?” nag-aalalang tanong ni Sir, nag-aalala daw kuno… -.-

“Iniwan mo yung anak mong mag-isa dito? Pano kung---“ yan na naman sa pagputol ng sinasabi ko… =____=

“Sabay kaming pumunta dito kanina, pinaalam nya saking isasama ka nya bilang ikaw daw yung ‘Mommy’nya, pumayag ako kagabi, pero nagbago yung isip ko kaninang umaga, nung pumunta kami dito na dalawa  lang kami, nakita kong malungkot sya dahil wala ka, so I decided to pick you up.... She didn’t even know na isasama kita… and don’t worry nagpaalaman ako sa teacher nya para bantayan sya for awhile….Okay na ba?”  so ganun pala yun..I get it, just for Daphne, you can do it Cassi.. AJA!!!

“Ye-yes..”  malay ko na naman sa reason nya, ano ako si madam Auring?? =____=

Nang makapasok kami sa loob ang dami ngang mga magulang, as in may nanay at tatay.. Naiintindihan ko naman si Daphne dahil based from my own experience, masakit talagang isipin na may mga taong kumpleto ang pamilya tapos ikaw hindi, Sabi nga ni Ate Lalaine, in time maiintindihan nya ang lahat, pero ako nga 24 na hindi ko pa rin  gets ang pag-iwan sakin,sya pa kayang 5 years old…

Walang Forever [ROMANCE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon