Forgive me for breaking your heart | Sebastian Michaelis |

Prolog

Czarnowłosa dziewczyna wyjrzała przez okno dorożki. Jej oczom ukazał się ogromny ogród z rezydencją po środku. Woźnica zatrzymał powóz. Zszedł z podwyższenia i podszedł do drzwi. Z jego pomocą dziewczyna wysiadła a mężczyzna podszedł na tył po bagaż. Z ciężkim westchnieniem wyjął dwie walizki. 

- Proszę bardzo. Powodzenia panienko. Radzę być na baczności przy tym starym wariacie - powiedział. Dziewczyna spojrzała niego. Niski z siwymi włosami. Wygląda na starszego. Wcześniej mu się nie przyglądała.

- Będę - rzuciła i wyjęła mały, płócienny woreczek z monetami. Podała go woźnicy. Mężczyzna przyjął zapłatę i skinął głową z uśmiechem. 

- Dziękuję. Do widzenia - powiedział. Czarnowłosa dygnęła lekko na pożegnanie. Z daleka już widziała trójkę ludzi idących w moją stronę z rezydencji. Stary mężczyzna odjechał dorożką, jakby bał się zmierzających w ich stronę ludzi. 

Cała trójka podeszła bliżej a na twarzy dziewczyny pojawił się mały uśmiech. 

- Witamy w rezydencji Phantomhive panienko Fossey - powiedział wysoki mężczyzna ubrany w strój lokaja. Dziewczyna od razu go rozpoznała. 

- To jest Finny. Nasz ogrodnik. Zajmie się twoimi bagażami - przedstawił blondwłosego chłopaka w prostym stroju. On tylko uśmiechnął się szeroko i zabrał obie walizki. Chłopiec z przepaską podszedł do dziewczyny. 

- Właściciel tej posiadłości. Hrabia Ciel Phantomhive - przedstawił się podając czarnowłosej dłoń, którą chwyciła. 

- Aurora Fossey, bardzo miło w końcu cię poznać hrabio - odpowiedziała z uśmiechem. Od razu zaskarbiła sobie trochę zaufania u czternastolatka mimo, że była lekko zdziwiona. Uprzedzono ją, że wbrew opinii, hrabia Phantomhive jest bardzo młody, ale nie spodziewała się, że to dziecko.

- Sebastian zabierze cię do pokoju, w którym będziesz mieszkać. Potem z chęcią porozmawiam z tobą przy obiedzie - odparł. Dziewczyna skinęła głową. 

- Oczywiście - powiedziała. Lokaj ukłonił się lekko wskazując ręką na budynek. W trójkę ruszyli do rezydencji.