farewell • rosékook

0.7

Jungkook'un geldiği günün üzerinden iki gün geçmişti ve bu iki gün içinde bebek kıyafetleri ve çiçekler gönderip duruyordu. Birde yeni bir telefon almıştı bana kıyafetler hakkında ki fikirlerimi soruyordu.

Sanırım herşey düzeliyordu.

Bu ister istemez yüzümde bir gülümseme oluşmasına neden oluyordu ve iki gündür yüzümden silinmiyordu.

Üç günlüğüne Fransa'ya gideceğini söylemişti, iş görüşmesi için. Başarılı birisiydi eminim ki güzel haberlerle gelecekti oradan.

"Chaeyoung!" Arkamdan gelen sesle oraya döndüm. Taehyung'un hastaneye stajyer doktor olarak geldiğini öğrenmiştim bu iki günde.

"Efendim" diye cevap verdim gecikmeden.

"Doktorundan onay aldım, diyorum ki belki beraber lunaparka gidebiliriz?"

"Taehyung... Çok isterdim ama biliyorsun ki hamileyim ve lunaparkın bebeğim için sağlıklı olacağını düşünüyorum."

"Lütfen Chaeyoung, bebeğinin sağlığına zararlı birşey yapmayız bana güven. Sadece biraz eğlenelim. Hem sıkılmadın mı artık bu hastaneden?"

"Ah pekala gidelim öyleyse ama çok dikkatli olacağız değil mi?"

Kollarını bana doladı ve konuştu;

"Merak etmeee, hiç sana ve bebeğine zarar verecek birşey ister miyim ben?"

Gülerek başımı salladım zaten eminim ki Taehyung beni oraya her şekilde götürecekti.

• • •

"Dönme dolaba da biner miyiz Taehyung?"

"Önce pamuk şeker alalım olur mu?"

"Olur, Yah! Taehyung iyiki geldik çok güzel burası hepsine binmek istiyorum."

"Bebeğin doğunca tekrar geliriz ve hepsine bineriz." Yüzüm düşmüştü ve bu değişimi oda farketmişti. Yaşayacağım kesin bile değildi ki benim.

"Ah.. Hadi gel dönme dolaba binelim." Kolumu tutup beni dönme dolaptan tarafa çekiştirmeye başlamıştı.

• • •

Bugün hiç olmadığı kadar eğlenmiştim.

Şimdi Taehyung'un arabasına doğru yürüyorduk.

"Çok güzel bir gündü teşekkür ederim Taehyung."

Gülümsedi ama bu hepsinden farklıydı sanki. Birazcık ürkmüştüm.

"Daha fazla geçe kalmayalım." Kapımı açıp geçmemi bekledi ve kapıyı kapattı.

Değişik yollardan geçiyorduk sanki geldiğimiz yollar değillerdi belkide ben kafamda kuruyordum. Durdu birden araba.

"Ah sanırım arabada bir sorun var bakayım bir." Kapıyı açıp dışarı çıktı. Açıkçası korkmuştum biraz ıssız bir yerdi burası kapıyı açıp indim bende.

"Taehyung şurada bir ev var sanki, yardım isteyebiliriz bence."

Arkamı döndüğümde bana silah doğrultmuş bir taehyung görmeyi beklemiyodum.

Tanrım... Bebeğimi koru.

Napim canim sizde çok çabuk güveniniz Taehyung'a

Adam daha yeni girmiş kurguya hemen güvendiniz elin adamına

Bu arada başından beri planlarım kurguyu kısa tutmak olduğu için uzatmiyorum  olayları açığa çıkarıyorum hemen cok şey etmeyin yani