Reader x eren jaeger / yaeger - Hayal Et Kitabı

-09- ve -10-

-08-

Bu anı iyice aklıma kazıdığımda gözlerimi açtım. Ama kapatmam bir oldu...

-09-

Yazar-chan'den

Eren gözleri açık olan kıza baktı. Ellerkne indi Eren'in gözleri sargılar vardı Yoko'nun o minik ellerinde.

Ay ışığı güzelliğini kat kat arttırıyordu. Zaten güzel olan kız ay'ın altında tanrıça gibiydi. Morarık gözlerine ve kurumuş dudaklarına inat Ay ışığı hala onu çok güzel gösteriyordu.

Eren korkuyordu. Onu kaybetmekten veya kendisi yüzünden sevgili'sine zarar gelmesinden ama mutlu olmak için bu korkuyu yenmesi gerekiyordu. Arada düşünüyordu: bencillik miydi bu yaptığı? Yoksa sadece sevdiği kız ile mutlu olmak mı istiyordu? Şuan bunları düşünmenin fazla gereksiz olduğunu düşündü ve tüm cesaretini kısa sürede toplayıp sevdiği kızın dudaklarına yaklaştı.

Yoko gözlerini açtığında yavaşça kendine doğru gelen Eren'i fark etti. İkisinin de kalbi çok hızlı atıyordu. İkisi de çok heyecanlıydı. Yoko gözlerini kapattı ve kendini Eren'in dudaklarına bıraktı.

Artık hiç bir şey eskisi gibi olamazdı, ikisi de bunun farkındaydı.

Eren tam şu an zamanın durmasını, yıllarca öyle kalmalarını istiyordu. Zaten çoğu zaman imkansız şeyler istemişti. Bu da onlardan biriydi. Çok fazla şeyi düşündüğüne karar verdi ve sevdiği kızı öpmeye devam etti. Kızın kurumuş dudaklarına ve solmuş yüzüne inat hem hafifçe her an kırılabilecek veya incinecekmiş gibi hemde büyük bir tutkuyla sonsuza kadar bitmeyecekmiş gibi öpüyordu kızı.

Eren soğuk elleri ile nazikçe kızın sıcak belini tutuyordu. Yoko ilk başta ürperse de kendisini Eren'e bırakmakta kararlıydı. Ama korkuyordu. Vücudundaki şeyleri Eren'in görmesinden korkuyordu. O an Eren'den ayrılmak istedi ama onu Eren'e itiren bir çeşit güç vardı. Eren kızın belini daha da sıkı tuttuğunda kız vücudundaki yaraları görmesinden gerçekten korktuğunu anladı. Tekrardan gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. İçinden gözlerine lanet ediyordu. Niye her saniye ağlıyorlardı ki? Sabahtan beri kurumamışmıydı göz pınarları?

Dudaklarına gelen tuzlu tad ile Eren şaşırmıştı. Niye ağlıyordu? Yoksa rahatsız mı olmuştu kendisinden? Ama o zaman karşılık vermezdi ki Yoko?

Kapının çalması ile dudakları ayrıldı. Yoko Eren'in gözlerine bakacak cesareti kendinde bulamıyordu. Eren ise tam tersi kızın yeşil gözlerine içine girmiş gibi bakıyordu. Yoko bunu bir çeşit günah ve kir olarak düşünüyordu ve kimsenin görmesini istemiyordu. Kendine bıraktığı bir sırdı bu çünkü. Eren bunları bilmiyordu. Bu yüzden kendisini suçluyordu. İçinden kendine küfürler yağdırıyor, sorular soruyordu ama hiç birine cevap bulamıyordu.

Kapının tekrardan çalmasıyla ikisi de düşüncelerinden ayrıldı. Yoko boğazını temizledi ve gözlerini yerden ayırıp kapıya dikti. Eren ise Yoko'nun yaptığı gibi kapıya baktı ve 'gir' dedi. Gelenler yüzbaşı Levi, Mikasa, Armin, Hange ve Erwin'di. Yüzlerinden anlaşılacağı üzere Hange, Levi ve Erwin'in Eren'in deve dönüşmesinden yeni haberi olmuştu. Eren'i odasında sandığı için ilk oraya gitmişlerdi kapıyı açmaları için kapıyı tıklatınca Mikasa ve Armin'de uyanmış ve onlar ile buraya gelmişti.

Herkes bir Eren'e bir de Eren'in yanında oturan kıza bakıyordu. Yoko yataktan inip kendi sandalyesine, yani Eren'e en yakın olan sandalyeye oturduğunda herkes de oturmaya başlamıştı. Kısa süre sonra Levi o soğuk sesi ile konuşmaya başladı.

"Siz 4'ünüz, şimdi bize olan ne varsa hepsini anlatıyorsunuz. En başından. Yoko sen başlıyorsun. Muazzam dev'den başla."

"Armin ile konuşurken birden sustu ve gözlerini arkamda kenetledi. Merak edip baktığımda o Titan'ı gördüm. Surlara üflüyordu ve surlardaki her şeyi aşağıya uçuruyordu. Bende buna engel olmaya çalıştım. Sanırım çoğu kişi hayatında ilk defa dev gördüğü için ve anın şoku ile donmuştu. Manevra teçhizatını çalıştırdım ve doğruca devin ensesine gittim. Ama o an garip bir şey oldu," yoko bunu dediğinde herkes düşünmeyi bırakıp tüm dikkatini ona verdi.