◜gentle-minded◞ drarry

chapter 4½. bonus with the boys.

bo uznałam, że potrzebuję dopisać niektóre sprawy, a nie chcę robić za długiego rozdziału.

✦✦✦

Kiedy wyszli po resztę zakupów czekających na nich przy wejściu, chcieli ostatni raz wspólnie podziękować miłemu chłopakowi za pomoc, ale jego już nie było. Draco przewrócił oczami, a Pansy udała, że płacze za księciem.

— Jeju, nawet nie znamy jego imienia! — westchnęła głośno.

— Harry Potter — powiedział jej bez krzty emocji.

— Naprawdę? Ten Harry Potter, brat Florence? Była najlepiej uczącą się dziewczyną w naszej szkole, a teraz współpracuje z kilkunastoma firmami kosmetycznymi mimo tak młodego wieku! Jest wspaniała! — Pansy podekscytowała się jeszcze bardziej.

— Tak, to jest jej brat, ale co z tego? Kogo to obchodzi, Pans? Życie w cieniu starszego rodzeństwa musi być obrzydliwie smutne.

— Och, czyżby zrobiło ci się przykro? — zarechotała krótkowłosa. Lubiła się z nim drażnić.

— Powiedz jeszcze jedną rzecz na ten temat, a zjem ci wszystkie truskawki. 

Resztę dnia spędzili bawiąc się w kuchni i oglądając różne filmy, Pansy jak zwykle została u nich na noc, ponieważ jej mama miała nocną zmianę.

✦✦✦

Nott spędzał wieczór samotnie w swoim pokoju. Siedział przed komputerem i patrzył na jedno zdjęcie dziewczyny, którą skrycie adorował. Jego spokój i ciszę przerwało powiadomienie z portalu, na którym pisał z "gringem".

gring napisał:

"wszystko w porządku? nie reagowałeś na poprzednie powiadomienia i lekko się zmartwiłem."

Chłopak, mimo ogólnego zmęczenia i buzujących emocji, uśmiechnął się, widząc ten tekst i odpisał:

"tak, wszystko w porządku. to znaczy, dopóki nie napisałeś, to nie było, ale teraz jest lepiej."

"och, cieszę się w takim razie, że ci pomogłem! chciałbyś się może wygadać?" – zapytał jego internetowy, bliski kolega.

"jestem przewrażliwiony. moja przyjaciółka spotkała się z jakimś innym chłopakiem i boję się, że chce mnie zastąpić. a wiesz, znamy się dość długo." — lekko skłamał, bo wcale nie znali się długo i byli bardziej bliskimi znajomymi, ale zawsze lubił podkolorować swoją prawdę, kiedy się użalał.

"współczuję ci, theo. mam podobną sytuację! ktoś, kto mi się podoba, ogląda się za kimś innym, co utrudnia mi powiedzenie o swoich uczuciach, więc wiem jak to jest. mam nadzieję, że uda ci się ją jakoś od tego chłopaka odciągnąć!"

Theodore westchnął. Nie podobało mu się to, że jego rozmówca nagle zmienił temat rozmowy na jego, nie skupiając się na sytuacji Notta. Wolał być w centrum uwagi.

"halo, th? jesteś tam, czy usnąłeś?" — zażartował gring.

"nieee, jestem. musiałem pomóc ee tacie? bo przyjechał dopiero teraz z pracy i przywiózł też zakupy." — pogrążył się w kłamstwie. 

". . . rozumiem. jaka jest twoja. . . ulubiona piosenka?" — próbował utrzymać rozmowę i nie zakończyć jej w niezręcznym momencie.

"ostatnio wpadła mi ucho 'Feed My Ego' – Mickey Darling."

"hm, rozumiem."

"wiesz co? muszę iść spać. dobranoc" — pożegnał się, znudzony rozmową.

"dobranoc!"

Ron tylko westchnął, wyłączył telefon i zabrał się do malowania portretu osoby, której pewnie nigdy nie powie o swojej miłości. Niedługo potem zasnął, kładąc rękawy od starego swetra i dłonie w świeżej, akrylowej farbie.

✦✦✦

— Gdzie byłeś dzisiaj, kochanie? — spytała stojąca w progu Lily Potter, wpatrująca się z troską w swojego ściągającego buty Harry'ego.

— Galeria handlowa, a potem pomogłem komuś z dużą ilością zakupów. — Zakłopotał się nieco, ponieważ od pomocy minęła ponad godzina, a on zamiast pobiec od razu do domu, postanowił poobserwować naturę po drodze i zrobił sobie przydługi spacer. Przy okazji pozbierał jajka z ziemi i włożył je z powrotem do niedaleko położonego gniazda, przeklinając lokalnych rozbójników, którzy lubili zaniedbywać przyrodę w ten sposób.

— Mhm. . . wierzę ci — zaśmiała się, bo umiała czytać z ekspresji syna, że kłamie. — Florence już przyjechała! Przyprowadziła swojego chłopaka! — Podekscytowała się zaszczycona szczęściem starszej córki matka i zaprowadziła najmłodszego Pottera do salonu, a tam spędzili miło  noc, prawie w ogóle nie przejmując się snem.