The depths of the Mafia (Στα άδυτα της Μαφίας)

Κεφάλαιο 1

POV ISABELLA's

Ήταν ένα βραδύ όπως ως όλα τα υπόλοιπα . Έξω υπήρχε η άπνοια και δροσιά . Μου άρεσε όλη αυτή η αίσθηση γιατί μου θυμίζε ότι το καλοκαίρι δεν αργεί να έρθει. Εκείνο το βράδυ είχα επιλέξει να διαβάσω ξανά ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία το <<Άγγελοι >>. Πήρα το βιβλίο μου από την λευκή ξύλινη βιβλιοθήκη του δωματίου μου, κατέβηκα τα σκαλοπάτια, άνοιξα την γυάλινη συρόμενη μπαλκονόπορτα και βγήκα έξω στη αυλή . Πέρασα από το πέτρινο δρομάκι που είχα φτιάξει με τον μπαμπά μερικά χρόνια πριν. Στα πλαϊνά του είχαμε στολίσει με την μαμά με διάφορες γλάστρες και με φυτά για να υπάρχει ποικιλομορφία χρωμάτων. Η μαμά μου λατρεύει τα φυτά και από μικρή θυμάμαι μου έλεγε ένα συγκεκριμένο ρητό που μου έλεγε:

<<Αν αγαπάς ένα λουλούδι μην το κόψεις , γιατί θα πάψει να υπάρχει και θα χάσεις αυτό που αγαπάς . Αν πραγματικά το αγαπάς, απλά φρόντισε το. Η αγάπη δεν είναι κατοχή, αλλά σεβασμός >>.

Προσπέρασα το στρογγυλό γυάλινο τραπέζι με τις σιδερένιες καρέκλες, που έχουμε έξω στην αυλή και έφτασα μπροστά από την αιώρα που βάλαμε στις αρχές του χρόνου. Την είχαμε δέσει ανάμεσα στους δυο φοίνικες που είχαμε. Μου άρεσε πολύ να βγαίνω έξω στην αυλή, ναι να κοιτάζω τον πεντακάθαρο ουρανό σε συνδυασμό το φρεσκοκομμένο μας γρασίδι και όλο τον υπόλοιπο περιποιημένο μας κήπο. Ξάπλωσα στην αιώρα και απόλαυσα ένα μικρό κύμα από το δροσερό αεράκι που με έκανε να ανατριχιάσω ολόκληρη. Μετά από περίπου ένα πεντάλεπτο διαβάσματος το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.

-Παρακαλώ?

-Έτσι να παρακαλάς , είπε γελώντας η Άννα .

-Χαχα είσαι πολύ αστεία , είπα ειρωνικά.

-Στο γεγονός ότι εσύ είσαι ξινή δεν σημαίνει ότι δεν είμαι αστεία, είπε παραπονεμένα

-Ναι ναι και εγώ σαγαπώ, πες μου όλα καλά ;

-Ναι, εμ περίπου βασικά δεν ξέρω , είπε αναστενάζοντας.

-Γιατί δεν ξέρεις ; τι έγινε ;

-Εμ σου έχω πει πόσο τυχερή είμαι που έχω μια τόσο πανέξυπνη και πανέμορφη και κολλητούλα ;

-Τι χάρη θες πάλι ; είπα γελώντας .

-Δηλαδή για να πω κάτι καλό για σένα πρέπει να θέλω χάρη ;

-Εμ ναι, έλα πες μου .

-Δεν το σχολιάζω και συνεχίζω! Νομίζω ότι ο Σταύρος με απατάει και σήμερα θα πάνε σε μπαρ με τα παιδιά και εγώ του είπα ότι θα καθόμουν μέσα, σε πέντε φτάνω σπίτι σου να φτιαχτούμε για να πάμε να δούμε , γιατί πραγματικά τον τελευταίο καιρό γίνονται πράγματα που δεν μου κολλάνε καθόλου όμως . Τα υπόλοιπα τα λέμε από κοντά, φιλακιαα!