Paolo's POV
Isang buwan na din pala ang lumipas simula nung tapusin niya na ang saamin. Aminin ko namimiss ko siya, yung kakulitan niya, yung masasarap na luto niya. Tama nga siya, sana si nalang ako nag padala sa galit ko. Nalaman kong matagal na pala si Samantha at Kevin pero sa maniwala kayo at sa hindi. Wala na akong galit sa kanila, siguro nga closure lang ang kailangan ko. Yung nararamdaman ko naman about kay Kyla, di ko pa din maexplain e. Pero pinapangako kong hihingi ako ng tawad sa kanya. Sobrang tanga ko para saktan ang puso niya at paiyakin siya. Sorry Kyla.
Today is our Graduation day. Masaya ako dahil si Kyla ang Valedictorian kahit papaano hindi nasayang ang effort niya at alam kong deaserve niya iyon natamaan nga ako sa speech niya kanina na sabi niya "Hindi lahat ng pagkakataon, puso ang ginagamit mas matimbang kung utak ang ginagamit bago ang puso, para maiwasang masaktan sa pagkakamali. " alam kong sa mga iras na iyon ay ako ang iniisip niya. Nasaktan ko talaga siya.
Di naman nag tagal ay natapos din ang ceremony, kanya kanyang tapon na ng cap sa itaas gaya ng ginagawa ng mga nakakatapos na sa college. Finally, nakatapos na rin. At tama nga si Kyla kanina, This not yet the end if our journey but it is oue beginning.. Napangiti nalang ako. Taois lumapit saakin si Mommy, Daddy, at Ella.
"Were proud of you son" Sabi ni mommy at niyakap niya ako.
"Congrats kuya. Kuya tara puntahan natin si ate Kyla may reagalo ako sa kaniya e" Sabi ni Ella. Oo di oa nila alam na wala na kami ni Kyla. Di nako nakapalag dahil hila hila na niya ako. Ella talaga.
"Ayun!" Sabi niya at muli akong hinila. Nung maka laput na kami ay parabg nagulat siya pero di niya ipinahalata.
"Ate Kyla!!! Congratsss po! Ang galing niyo naman po, kayo ang Valedictorian. ' Sabi ni Ella. Ngumiti si Kyla.
"Salamat ella ' Sabi niya
"Ah, may regalo nga pala ako sayo. Sana magustuhan mo yan" Sabi ni Ella.
"Wow. Nag abala ka pa. Pero salamat!" Sabi niya naman. Nagulat ako sa tanong ni Ella.
"E ikaw kuya asan ang regalo mo kay Ate?" Tanong niya.
"Mama, Papa andun na po ang sasakyan tara na po?" Sabi ng ate. Should I thank her?
"E aalis ka na po ate?" Tanong ni Ella.
"Oo e. Salamat ulit. Sige" Sabi niya at tumalikod na.
"Whats wrong with you ba kuya, why did you act like that? Para kayong di magkakilala ah?" Sabi niya. Buti di niya na nabuking. Wooh ! Tapos bumalik nalang ulit kami kina mommy.
Kyla's POV
"Buti nalang dumating ka ate. Hindi pa ba alam ni Ella na wala na kami?" Sabi ko kay ate.
"Malamang hindi. To talagang si Paolo oh!" Sabi ni ate.
"Anak tuloy kana ba sa desisyon mo bukas?" Tanong ni mama
"Mama, opo. At wag kayong mag alala magiging okay po ako. Andun naman po si Tita Sunshine e" Sabi ko. "Gusto mo pa bang ihatid ka namin anak?" Tanong ni papa.
"Papa, kahit hanggang airport nalang po kayo. Okay na po ako" Sabi ko.
"Sister kong lukaret! Mamimiss kita" Sabi ni ate.
"Ako din naman ate e" Sabi ko.
Then nag celebrate na kami.. This not yet the end of our journey but it is the beginning. Napangiti nalang ako tsaka hinawakan ang tiyan ko. Baby hindi natin kailangan ang daddy mo okay? Wag mo akong iiwan gaya ng tatay mo ha? Protect me from him. Tandaan mo mahal na mahal kita.
**
Ayna guys. Gusto ko lang pong sabihin na wala na po itong book 2. Dahil sa hindi naman kayo nag comment kaya wag nalang. Nakakalungkot mang sabihin pero malapit na po itong matapos at balak ko pong isunod yung story ko na 'Im inlove with my brothers beatfriend' Sana po support niyo din po iyon gaya ng pag sama niyo sa journey ni Paolo at Kyla. Abangaaan ang next update :*
BINABASA MO ANG
UNTIL WHEN [COMPLETED]
RomanceHe's not still giving up. He's still waiting. Waiting for a girl that he doesn't know for how long he will wait.. On the other side, She is also waiting for him, for him to move forward, for him to give up with his past and start for new with her ...