Kyla's POV
Nung makauwi ako. Nadatnan ko sina mama, papa, at ate na masayng nag tatawanan sa sala. Nung makita kong ang saya nila. I feel guilt. Paano ko sasabihin ang nangyare? I know, madidisapoint sila pag nalaman nila kaya mas pinili kong hindi muna sabihin. Nung makita ako ni ate ay tinawag niya ako.
"O bunso anjan kana pala!" Sabi ni ate. Ngumiti ako ng pilit at lumapit sa kanila. Nagbeso ako kay mama at kay papa.
"GoodMorning po" Sabi ko.
"Saan ka ba galing? Sabi ng ate mo may emergency lang ang kaklase mo" Sabi ni mama
"Ah. O-opo mama. M-may tinapos lang po sa thesis" Kinakabahang sabi ko. Buti di nila nahalata.
"Kumain kana ba ija?" Tanong ni papa
"Ah opo pa" Sabi ko.
"S-sige po akyat muna ho ako" Sabi ko at umalus na. Whats happening to me? I feel guilt! Damn! Im not like this!
Naligo nalang ako. Sasabihin ko rin sa kanila ang nangyare saamin ni Paolo, pagdating ng panahon.
**
Sorry sa short update guys. :*
BINABASA MO ANG
UNTIL WHEN [COMPLETED]
RomantizmHe's not still giving up. He's still waiting. Waiting for a girl that he doesn't know for how long he will wait.. On the other side, She is also waiting for him, for him to move forward, for him to give up with his past and start for new with her ...