UNTIL WHEN [COMPLETED]

Chapter 21: LQ?

Kyla's POV

2 years. 2 years na pala ang pagiging rebound ko pero di niya pa din ako mahal. Lahat naman na ginawa ko na e. Nagpapakamartyr nako lahat na pero bat ganun? Alam kong hinihintay niya pa din si Samantha. :( Naisip ko, paano kung bumalik si Samantha? Paano na ako? Hay. Ang hirap mag mahal lalo na kung one-sided love. Tss. Hanggang kailan ba kita aantayin Paolo?

Kaya nag rason nalang akong tatapusin ko yung thesis ko kahit tapos naman na. Feeling ko kasi basta. OP ako. Paranoid much nako. =,=

--

Kinaumagahan, dahil Saturday naman e, gusto kong puntahan si Paolo at ipagluto siya. Lukaret na talaga ako. Kagabi todo emote ako, ngayon naman siya iniisio ko. Hays. Baliw sa pag ibig. Tsk tsk.

Tinext ko na siya dahil paalis naman na ako. Nag pahatid ako kay manong sa condo niya. Nang makarating ako ay saka ko kinuha phone ko. Nag reply pala siya pero ano daw? wala siya sa condo?

~Sorry Kyla,Wala ako sa condo. May lakad ako. Bye!

Yan lang naman ang text niya. Di man lang sinabi kung saan. Dahil naka alis na si manong ay pumunta muna ako sa mall para naman di sayang ang effort kong pumorma. Haha.

Ilang minuto lang e andito na ako. Nagnumuni muni. Ang loner ko Haha! Nung napagod ako e Napag desisiyunan ko munang kumain. Pumasok sa idang fast food chain at umorder. Pag ka order ko, sa may dulo ako pumwesto para hindi ako masyadont live. Tsar! Habang kumakain ako may natanaw akong di kanais nais na kakapasok oang netong fastfood chain.. Lumuwa ang mata ko nang di ako nag kakamali. Si Paolo nay kasamang iba, abat pinagbuksan pa ng pinto ah. Nga walang hiya. So yan pala ang lakad mo Paolo huh? Nandilim bigla ang paningin ko kaya tumayo ako at kinuha ang bag ko tapos lumapit ako sakanila.

"Excuse me! Makikishare sana ako!" Sarcastic kong sabi. Nungakita ako ni Paolo ay nagulat naman siya.

"K-Kyla? Anong g-ginagawa mo dito?" kinakabahang tanong niya.

"Kakain, ano tingin mo dito botique?" Sarcastic ko ding sabi.

"Who are you? Do You know each other?" Maarteng taning nung babae.

"Oo at wag kang makialam!" Sabi ko.

"Kyla, kumalma ka nga!" Sabi ni Paolo. So ako pa? Ako pa ang kumalma ngayon ha? Wow! Just wow! Ang kapal!

"Will you please go? Its not your business!" Sabi uli nung babae. Kaya di nako nakapag pigil at ibinuhos ko sa kanya yung tubig na nasa baso. Serves you right! Pakialamera!

"Owww. My dress! How. Dare . You!?' Sabi niya pa. Napatayo na siya nun pati na din si Paolo.

"Kyla what did you do?!" Matigas na sabi ni Paolo.

"Serves her right! Sabi kong wag kang makialam e!" Sabi ko dun sa babae. Nakatingin na pala saakin lahat nang nandoon. Isa lang ang nasabi saakin ni Paolo na ikinasikip ng puso ko..

"Nakakahiya ka Kyla!" Sabi niya. Bakit ako? Di niya man lang ako nirespeto!

Umalus ako doon at tumakbo, namalayan ko nalang nasa parking lot na ako. Umupo ako dun sa simento at humagulgol. Ang kapal mo Paolo!

"Kyla! Ano ka ba naman, pinagod mo pa ako!" Sabi ni Paolo.

"Wow Paolo! Nahiya naman ako sayo! Bakit sinabi ko bang sumunod ka ha? Wala naman diba?! Bumalik ka nalang dun sa babae mo!" Sigaw ko pa

"Kagroup ko siya sa Thesis namin! At habang inaantay namin yung mga ksama namin, dun kami pumunta!" Sabi niya. Umiling ako.

"Kung ganun edi bumalik ka. Nakakahiya naman sa inyo!" I said sarcasticly.

"Uuwi na ako!" Tumalikod na ako. Pero mas lalo akong nasaktan nung hindi na niya ako pinigilan. Bakit ka ganyan Paolo?

Umuwi nalang ako. At buti nalang di nila napansing umiyak ako. Nag kulong lang ako hanggang hapon sa kwarto. No text and calls at all? Fine! Bahala ka! At natulog nalang ako.

**
Lame? Sorry guys. Next chapter abangaaan! :)