Draco's Pov:
Περιπλανιώμουν στους διαδρόμους για κάνα δεκάλεπτο και κανένα ίχνος της.
Για καλή μου τύχη βρήκα την Nadia να βγαίνει από ένα δωμάτιο.
Πλησίασα την πόρτα και δεν ακουγόταν τίποτα.
Σκέφτηκα να το ρισκάρω και να μπω.
Όταν άνοιξα την είδα.
Ξάπλωνε και ήταν σκεπασμένη μέχρι τους ώμους της.
Την πλησίασα.
Τα μάτια της ήταν κλειστά.
Το πρόσωπο της υπέροχο όπως πάντα άλλα φαίνεται ταλαιπωρημένη.
Τότε έκατσα στην καρέκλα δίπλα της και της έπιασα το χέρι τοποθετώντας το κεφάλι μου στην κοιλιά της. Είναι τόση ήρεμη.
Μπορώ να νιώσω το κεφάλι μου να ανασηκώνεται ελαφρά όσο αναπνέει.
"Draco?" λέει η y/n με μια γλυκειά φωνή.
"Συγγνώμη σε ξύπνησα" της λέω έχοντας ακόμα το κεφάλι μου στην κοιλιά της κρατώντας το χέρι της.
"Όχι μην αγχώνεσαι"
"Κοιμήσου να ξεκουραστείς"
"Τι έγινε?"
"Μην ανησυχείς τώρα, ξεκουράσου και όταν ξυπνήσεις θα σου πω εγώ τι έγινε"
"Εντάξει" μου είπε με ένα χαμόγελο.
Της φίλησα το χέρι χαϊδεύοντας τα μαλλιά της για να ηρεμήσει.
Ακόμα είναι βράδυ όμως εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Θέλω να την βλέπω συνέχεια.
Πρέπει όμως να πείσω την Nadia να με αφήσει να μείνω με την y/n.
Σηκώθηκα σιγά σιγά ώστε να μην την ξυπνήσω αφού την είχε πάρει ο ύπνος.
Τότε περπάτησα προς το πόστο της Nadia's και την είδα.
"Nadia θέλω μια χάρη!" της φώναξα από μακριά για να με ακούσει.
"Ναι φυσικά, πως μπορω να βοηθήσω?"
"Θέλω να αλλάξω δωμάτιο" της είπα και τώρα ήμουν μπροστά της.
"Γιατί τι έχει το δωμάτιο το οποίο είσαι?"
"Δεν έχει κάτι το δωμάτιο"
"Τότε?"
"Θέλω να είμαι στο ίδιο δωμάτιο με την y/n"
"Συγγνώμη αλλά αυτό δεν γίνεται"
"Σε παρακαλώ"
"Draco η y/n πρέπει να μείνει μόνη της, είναι σε κρίσιμη κατάσταση και θέλει ιδιωτικότητα γιατί πολύ εύκολα μπορεί να ταραχθεί και να δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα"
YOU ARE READING
Hogwarts Stories
General Fiction- Δεν μπορώ άλλο είμαστε τόσες ώρες και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. - Δεν με ενδιαφέρει, αύριο γράφουμε και θα κάτσεις να μου τα εξηγήσεις μέχρι να τα καταλάβω ακόμα και αν μας πάρει μέχρι το πρωί. Κατάλαβες? Εσύ και ο Draco δεν έχετε τις καλύτερες σχ...
