Faith // Harry Styles

24/Proposal

"Yani taşınıyor muyuz? Tanrım...hem heyecanlıyım,hem korkuyorum."

Taksinin arka koltuğunda eteğimle oynarken kıkırdadım.

"Becky! Her şey güzel olacak,sadece buna inanmaya bakalım."

İç çekti. "Evet,biliyorum. Herneyse,buna sevindim. Orayı özlüyorum."

Gülümsedim. "Mike'ı buradakilerle tanıştırıcağız."

"Siktir," dedi. "Benim her sokakta en az 1 eski sevgilim,5 tek geceliğim var. Ne bok yiyeceğim?"

Kahkaha atmamak için dudağımı dişliyordum, adamın salak olduğumu düşünmesine gerek yoktu.

"Kolay gelsin. Ben geldim,Edward'a sürpriz yapacağım."

Telefonu kapadığımızda cüzdanımdan para çıkarıp,şöföre uzattım.

"Üstü kalabilir."

Aşağıya indiğimde buraya daha önce hiç uğramadığımı hatırlamıştım. Bu biraz gericiydi, özellikle herkesin beni tanıdığını düşünürsek.

İçeriye yürüdüm,doğruca danışmaya gittim.

"Harry Styles'ın ofisi,hangi katta?"

Kadının benden haberdar olduğunu bakışlarından görebiliyordum. Bakışları baştan aşağıya beni süzüp,dosyasına geri döndü.

"2. Kat. Asansörden inip sola dönün,3. Kapı."

Derin bir nefes aldım.

"Teşekkürler."

Kapanmak üzere olan asansöre yetişmeye çalışırken,bir adam bacağını araya koyup, kapanmasını engelledi.

"Sağolun!"

Kendimi içeri attığımda adamı ancak tanıyabilmiştim. Hadi ama,her zaman neden bununla karşılaşıyordum ki? Muhtemelen artık ismini öğrenmem gerekiyordu.

"Selam,Lensey'ydi,değil mi?"

Gülümsemeye çalıştım.

"Oh,evet,siz..?"

Asansör yukarıya hareketlendi. Evden kaçıp otele gittiğimde yaşadığımız o gerici anı hatırladım.

"Logan," dedi. "Harry için mi geldin?"

Başımı salladım.

"İtiraf etmeliyim,sadece problemli olduğu için seninle yattığını düşünüyordum. Seneler sonra yeniden bir araya geldiniz,ha?"

Tek kaşımı kaldırıp,suratına baktım.

"Sanırım burası ilişkimizin seni ilgilendirmediğini anlayıp susman gereken kısım."

Güldü.

"Tabi,beni ilgilendirmiyor,ama Jennie kesinlikle ilgilenir. Oh,gitmişken selam söyle,Harry'nin odasından çıkmıyor nasılsa."

Asansör durdu. Logan inip,odasına yürürken ben sadece yerimde duruyordum. Ve muhtemelen artık hareket etmem gerekiyordu çünkü birazdan asansör kapanacaktı.

Odasına yürürken ödüm patlıyordu,onları birlikte görmekten deli gibi korkuyordum ve bunu kaldıramazdım.

Ofisinin camından birlikte bir şeye güldüklerini gördüğümde gözlerimi yumdum.

Tanrım! Hiç sırası değildi.

Göz göze geldik,kaçmak üzereyken artık içeri girmem gerektiğini hissetmiştim.

Dudaklarını ısladı.

"Lensey,geleceğini bilmiyordum."

Jennie gözlerini kaçırdı. Harry'nin koltuğundaki kolunu yavaşça geri çekti ve toparlandı.