Olu sularindan iniyorum , iniyorum nehirlerin sessiz,issiz ormanlarin derinliklerin hep agir ve yuzumun biraz otesinden gulumseyerek konusuyorum. Yasadiklarimdan ogrendigim birsey vardir hayatimda oda cok sevmemek . Cok sevme olursun, kaybolursun
İrmagin sularini teknenin govdelerine usulca carparak akip gidiyor ya banada bir su sicratsa su olu sular ,icimdeki sevgiyide oldurur miki? Beni bedenimin acizliginden kurtarir miki? Hani su ustumuzde kapkara sonbahar bulutlari varya hani agir agir yuruyorlar karanliktan baska birsey yasamiyorlar. İste, iste bende oyleyim. Tek bir aydinligim yok yasamak icin artik. Gidisinle kiyilarida silip goturdun . Sanki tum dunya gunesin ayin yildizlarin olmadigi bir boslugA dusmus durmaksizin akip giden bu suyun icinde erimistim.
Bir telefon sesiyle irkilmistim. Arayan doktorum koraydi.
"efendim koray"dedim gucsuz sesimle
"derin kac kere aradim seni neden bakmadin?"
"sahi mi ?simdi duyuyorum" dedim ardindan ise "birsey mi oldu!"diye bir soru yonelttim.
"evet tahlil sonuclarin cikti . 'dedi bendee hic umursamadan "kisa kes doktor" dedim
"Derin minik bir surprizle karsikarsiyasin hamilesin uc aylik"dedi oldukca sasirdim
"ne ne nasil yani" diyerek soru yagmurlArinin sel sularinda defalarca kez yikamis bulundum bu genc doktoru.
"tamam doktor" diyerek telefonu kapatip ardindan ise dafniyi aradim bana gelmesi icin . Hamilelik gercekten beklenmedik surprizdi. Kapinin calmasiyla bian irkildim. Hemen kapiya kostum. Actigimda ilk once dafniyle karsilastim ardimdan ise jordan ardindan ise therasa sonra da bugra. aman tanrim ah dafni herekesi toplayip gelmis.
"ee derin hadi soyle surprizi" dediler hep bir agizdan.
"hamileymisim koray aradi az once uc aylik mis"dedim. Ve uzerimde dort cift saskin goz hissettim .
"ee ne olacak"dediler.
"olmasi gereken"dedim. Yasaticaktim onu. O bana buraktan kalan tek parcaydi. Hayatimin bir surpriziydi.
"yani..."dedi jordan
"evet yasaticam onu ikimizden bir parca o ikimizden birseyler tasiyacak" .dedim
Yasantima devam ediyordum. Kararimi vermistim. Ve dogacak cocugum icin buraki aramaya ilk kez umutlanmistim. Hayat ne zor degil mi? Hic birsey cekilir halde degil . Gelir miydi ki. Bulsam gelir miydi? Kizina agzini doldura doldura 'kizim'dermiydi. Bugun Cok ozel bir gundu gelmeliydi. Evet bugun evlilik yil donumumuzdu. Bir umutla kalktim onun en sevdigi yemekleri hazirladim. Bir guzel masa hersey hazirdi
. Bende hazirdim bana aldigi kirmizi elbiseyi giymistim. Ve bekliyordum. Ne gelen vardi ne giden. Sanki ay,yil,bin asir olmustu. Umudumu kesmisken bir kapi sesi heyecan duymama yetmisti bile. Bir umutla kostum kapiya. Kalbim bogazimda atiyordu.
"derinn" dedi
"gell"dedim ve yavasca iceriye adim atti.
" canim iyi misin?"diye sordu bense arkami donup yavasca iceriye dogru ilerledim.
" bunlar ne boyle"dedi
"dafni ben belki gelir diye....."dedim bu soyledigime kendimde inanmayarAk .
"ne yapiyorsun sen derin kendene gel!"dedi omuzlarimdan tutarak cildirmiscasina sarsiyordu beni. Masadaki herseyi kaldirdi yemekler,sofralar,muzikler ...
Ve gitti ben yine yalniz kaldim . Uzandim yataga dusunuyordum kirmizi elbisem bebegim ve ben kalmistik.
"ne guzelsin kirmizi darmadagan kalbim kan rengimde gecem. Uyku yokbana . Gozlerim ince narin dallarinda gezindi. Ne guzelsin kirmizi katmer katmer yapraklarin var . Tarifi yok guzelliginin. İyi olan tek sey sensin. Kahkaha cicegi bile sustu. Kapandi icine seyre daldik seni... Bu vazoya biraz su koyuyorum ince narin bedeni buyuyor sabah sanada bana da ne iyi geliyor."
