Unexpected Love (Book 1)

Chapter 1

Tisha's POV

Kinawayan ko lang sya at nagmadaling pumasok sa gate.Habang paakyat sa hagdan.

"Oops,sarey HAHAHAHAH".tawanan ng grupo ng dalaga,habang paalis hindi pa ako tinulungan.Buti na lang talaga hindi na tapon ang pagkain ni ate Rheane,
kundi lagot ako nito.Pero masakit ang pwetan ko dahil sa pangyayare.

"Tisha,let me help you."nag-angat ako ng tingin.

"Kuya Kriston."sabay tanggap sa kamay niya na nagkalahad."Thank you."sabay ngisi ko."Nakita ko yun,ang sama nila.Wag kang mag-alala pagsasabihan ko yun,classmate ko yun.Are you okay,are you hurt?"sabay dungaw sa akin."Om ayos lang ako,salamat pala."ngisi ko

"Why are you here pala?"aniya
"Ah,ihahatid ko sana sa cousin ko ito."sabay angat sa bitbit kong supot

"Wait,Tisha!your bleeding.Come with me."
Sabay hatak sa palapulsuhan ko."Sandali lang."Tumigil din naman sya sa paghatak sa akin."What?"aniya.
"Saan mo ko dadalhin,ihahatid ko pa to kay Ate Rheane,hindi pa yun kumakain."nakanguso ani ko.

"Tisha,saglet lang to.Importante magamot natin agad ang sugat mo,baka magkaimpeksyon yan,pagkatapos puntahan na natin ang pinsan mo at tsaka it's almost 11 pa naman.Let's go,come with me sa car."sabay tingin sa relo niya at lahad sa kamay niya.

"Okay,Tara."sabay tanggap ko sa kamay niya.

...

"What happen to your noo ba?Where did you get it?Medjo may ka lakihan din sugat mo baka na pano utak mo niyan."bakas sa mukha niya ang pag-aalala.

"Ah-ah,sa..ano,sa.."
"Sa,what?"
"Sa,na ano nadulas ako sa banyo sa bahay namin,ayon tumama noo ko sa bath--bathtub nauntog."saad ko

"Ganon ba?"sabay lagay ng gasa sa ulo ko.

"Masakit?"
"Hindi naman,thank you sa pagtulong sakin kanina at paggamot"sabay ngiti.
"Oh,it almost done,wait let's...put..um benda hihi."anito

"Okay,..done."
"Salamat talaga sobra.Ang bait mo talaga sa akin Kuya."

"Tsk,since birth na na kind ako at handsome pa."hagikhik nito
"Sige alis na ako ihahatid ko pa to,kay ate Rheane ,sige thank you talaga.God bless."ngiting tugon ko

"Your welcome dear.Can we go somewhere after mo magdala ng food na yan sa pinsan mo?please,I want to treat you,game?"

"S-sge since mabait ka naman saken sobra,game."
Napahagikhik ito.Hindi na siya sumama sa akin hihintayin nalang daw niya ako sa labas ng school.

Pumasok na ulit ako sa school ni Rheane.Kasalukuyan siyang nasa ika-walong baitang,kasing edad ni Kuya Kriston ko.Hinanap ko ka agad ang section niya.Nang mahanap ko ito nakita ko siyang na ka sandal sa pintuan ng kanilang classroom,nakakrus ang dalawang kamay,sabay pangunot ng noo,titig na titig sa akin."What time na ba?Tishang?It's almost 12:30,alam mo mom told me that pupunta ka dito so,hintayin kita.But.. heto ka nagbabagal-bagalan.Huh?!"diniinan niya ang huling salitang binigkas.

"Sorry,nadapa kase ako dun,tinulungan lang ako--"
"I don't care!"
"Heto pala pagkain mo kumain ka na nagluto kasi ako ng adobo tinuruan ako nito ni aling Alicia noon masarap to,tikman mo dali."sabay labas ng lalagyan at buksan ito.

"Ito oh,dali na ate Rheane gutom ka na at--"hinawi niya ang lalagyan ng pagkain dahilan upang masaboy ito sa mukha ko.

"I don't need that anymore,kumain nako at mas masarap pa iyon,kesa jan sa lutong tinuro ni Alicia,hindi naman siya masarap magluto, yuck.Pinaghintay mo ko Bata ka,ayaw ko magpalipas ng gutom kakaintay jan sa maduming pagkain na gawa sa madumi mong kamay.Tsupe!Alis bilis!pinapahiya mo lang sarili ko,isa kang malaking kahihiyan.Alis!"sabay tulak sa akin,hindi ko na napigilan ang luhang naghahabulan sa pagbuhos galing sa aking mga mata.Iyak na lamang ang naisagot ko kay Rheane.Pinaikot lamang niya ang mga mata niya at maarteng tumalikod papasok sa classroom niya.Mga hagikhikan,at chismisan ang nadirinig ko sa kaliwa't kanan.Pinilit kung tumayo,at pulutin isa-isa ang mga natapong manok,at inilagay ulet ito sa lalagyan.Tinakbo ko ang hallway,iyak ako ng iyak habang tumaktabo pa din hindi na inantala ang mga nanonood sa akin.Wala din naman silang pake sa akin.Ang sakit lang isipin sa akin na sarili mong kadugo,ganon nalang ang tingin at turing sa iyo.Tiniis ko lahat ng pagnanakit nila sa akin ma salita man o pisikal dahil wala akong pagpipilian.Kung pwede lang sana umalis kaso,mabubuhay ko ba sarili ko.Mamatay lang ako sa gutom,at tsaka sila lang ang kaisa-isang alaala ko sa aking ina.Pero kahit ano gawin nila mahal ko pa din sila.Titiisin ko to dahil ito ang nararapat.Ina...kung nakikita mo ko sana bigyan moko ng masasandalan,kalinga at..iyong makakapitan ko,mauunawaan ako sa lahat ng bagay,alam kung kunting hiling lamang ito,pero sana dinggin mo ito ina,Mahal kung Jesus.Panalangin koy dinggin mo.