Unexpected Love (Book 1)

Chapter 6

Tisha's POV.

Nandito ako ngayon sa may burol,nakasandal sa puno at nakatanaw sa magandang tanawin sa ibaba ng burol,kumakanta ako ng kantang 'Love always finds a way' by Peabo Bryson ng may madinig akong may tumawag sa akin,napatigil ako at napalingon sa pinagmulan ng boses na ito na nagbanggit ng pangalan ko.

"Tisha".

Isang lalaki ang tumawag sa akin matangkad,medyu messy ang buhok nito,at..at may kahawig ito,wait..si..si Kriston na ba ito?'omg'

Nagsalita muli ito papalapit na ito sa aking kinauupuan."Tisha?It's that you?"aniya.

Nalilito ako kung ano ang sasabihin ko dito.Napatitig lamang ako sa mga mata nito.Ang mga magagandang mata niya,siya nga.Hindi ako makapaniwala.. bumalik nga siya,kahit na sa katagal-tagal ng panahon,na nagdaan.

"Hm,Tisha it's that you?"pag-uulit niya.
"Ah,ye-yes."pigil kung utal na saad.
Tumayo ako at ng...bigla niya nalang akong yakapin ng mahigpit,na mahigpit.Nagulat ako,sa mga pangyayare.Nalilito,ngunit may saya akong nararamdaman hindi ko mawari o maipaliwanag ang sayang ito.Kumalas siya.

"Ako tu,si Kuya Kriston mo."aniya sabay turo sa sarili niya.Bumitiw na siya sa pagkakayakap niya sa akin.Tumitig siya sa mga mata ko.
"Ikaw ba talaga yan?"
"Yah,ako to."nakangisi na siya ngayon.
"Kamusta?"yun lang na sabi ko dahil medyo may ilang na sa pagitan namin dahil sa tagal ba naman naming hindi nagkita at nag-usap.
"Hm,I'm fine.How about you?"
"Ayos lang naman."pilit ngiting sabi ko.

Niyaya niya akong umupo muli doon.Nung una medyo tahimik kaming dalawa,pero siya din ang nagwasak at pumutol sa katahimikang pumapagitan sa aming dalawa.

"Hmm.Tisha?"

"Ah,bakit?"

"Bakit pala abandonado na ang mansion niyo,lumipat na ba kayo?"tanong nito,ay hindi pa pala niya alam.

"Ah..yun.Oo ih matagal na three years ago, hindi na kami nakatira dito,lumipat na nga kami."

"Ah,san naman?"

"Sa maynila ih."matipid kong sagot.

"Ah,by the way alam ko at ramdam kung naiilang ka o nahihiya,ts don't be shy.Ako pa din to,yung kaibigan mo yung kuya mo."nginitian niya ako,ngumiti din ako sa kanya ngunit may hiya pa din ito.

"Ah,sorry kung ganon ang pakiramdam mo.Kasi alam mo naman na matagal na tayong hindi nagkita at nagkasama kaya siguro ganon na lang pakikitungo ko sayo,sorry kung ganon.Pero sige susubukan ko."saad ko

"Ts,ayos lang,sorry kasi natagalan Ang balik ko,pero I'm here na tinupad ko pa din."

"Ah it's okay naman."

Inilibot niya muli ako sa farm nila.

____

"Here."sabay lahad niya sa akin ng naipitas niyang preskong puting rosas.Inamoy ko ito ang bango,Ang tagal ko na ding hindi na kakaamoy at nakakakuha ng ganito,kasi sa maynila,binibili pa.

"Thank you,wow ang ganda."Hindi ko mapigilang mapangiti habang inaamoy ko ito.

Kriston's POV.

Napatitig ako sa kanya,ang ganda ganda niya lalo na ng amoy-amoyin niya ang bulaklak, habang nakangiti.

Tumikhim ako."Wala ka pa ding pinagbago sa dati, napapangiti ka pa din ng mga simple at magagandang bulaklak na yan.Napaka mahiligin mo pa din sa mga bulaklak."

"Ah oo,kasi nakakawala sila ng stress.At ng problema diba nga sabi mo noon na 'ngitian ang problema para matakot ito'y matapos 'diba tama ba yun?"

"Wow,naalala mo pa yun hahaha, hm not the exact word but..the meanings are the same kaya, nadali mo pa din."

"Oo naman,makakalimutan ko ba naman yun ih galing yun sa yo ih."

NATAWA KAMI PAREHO.

"Tara, Tisha."

"Saan?"

"Basta, alika samahan mo ko."sabay hawak ko nito sa palapulsuhan na patingin siya dito,ngunit nag-angat lamang ito ng tingin sa akin sabay ngiti, at anyaya din sa akin patungo doon sa pagdadalhan ko sa kanya.

Dinala ko siya sa dulong parte ng lupain namin kung saan doon ay madaming bulaklak,naupo ako doon sa gitnang bahagi ng taniman ng bulaklak,pinaupo ko din siya doon.

"Ang ganda naman dito, preskong hangin, magandang tanawin ."aniya napapikit pa siya sabay singhap sa hangin.

"Yah,maganda nga."

Napadilat siya nakita niyang nakatingin ako sa kanya.

"I mean ng paligid."pambawi ko para hindi siya mailang ng tuloyan.

Kwinento ko sa kanya ang mga nangyare sa akin sa states, ganoon din siya sa akin kwenento din niya sa akin.Kasalukuyan na pala siya ngayon pumapasok sa isang pampublikong paaralan sa maynila sa siyam na baitang.Ako na man isang home schooling na lamang ,at napagdesisyonan din namin nila ni mom at dad na ipapanatili nila mona ako dito, since may natutunan at nasa wastong edad na din daw ako para mamahala ng lupain namin dito.Para mabihasa ang aking kakayanan dito.
Sinabi din niya sa akin na bakasyon lamang ang kanilang sadya dito.Nakakalungkot na hindi pala permanente ang pananatili nila dito,ngunit masaya na din ako dahil pinaaral na din siya ng untie niya.

-----

"Ah, uwi na ako magagabi na kasi ba ka magalit na naman yun sila tita, magluluto pa ako."aniya.

"Hm, oh sige pero hatid na kita sa inyo."

"Ah wag na nakakahiya at abala lamang ako sa iyo."

"No.Hindi, Hindi ,hinding hindi ikaw magiging abala sa akin Tisha."

"Ganon,o tsa sige.Mapilit ka din ih no."tumawa siya

Natawa na tuloy ako sa kanya namiss ko din ito,matagal ko na din na hinintay ang pagkikita namin na ito.Gaya ng sinabi ko hinatid ko siya pauwisa bahay nila.

"Dito na ako Kriston salamat."nagulat ako 'ano sabi niya?Kriston?'

"Hindi mo na ako tinatawan na kuya ngayon ah?"I ask

"Ih nahihiya na kasi ako sa iyo ih,pwede ba yun ?"

"Yes why not.HAHAHAHA,"

"OKAY TAKE CARE TISHA."
"Take care din Kriston,thank you sa pagsama mo sa akin mamasyal at itong bulaklak."sabay angat niya ng bulaklak

"Tsk your welcome, basta ikaw ts."sabay hawak ko sa braso niya

"Nice to meet you....again.Mas lalo kang gumanda."sabi ko sabay gulo sa buhok niya.

Nagwave na ako sa kanya, ganon din sya sa akin.

Pagkahatid ko sa kanya umuwi na din ako, napakasaya ko.Napakasaya ng araw na ito sa akin, Ang araw ng muling pagtatagpo at pagkukrus ng mga landas namin dalawa.

Authors note:

Sorry po kung may wrong typings.

Follow my social media account:

Facebook:@Rachel Sophia
Instagram: @sopiyaaabuna

Stay safe everyone mwua!