Unexpected Love (Book 1)

Chapter 7

Tisha's POV.

'Ano daw?'maganda ako?'omg,yi maganda na talaga ako haha.'Naputol lang ang mga iniisip ko ng.

"Shut up!!.I don't like him.Mom!You have no right,okay.!ako,at ako pa din ang magdedesisyon niyan,kung sino ang dapat na mahalin ko o para sa akin.Hindi ka pwede magdekta?!.I own this life.And you..your..ina lang kita."papasok na sila sa mansion,nasa sala na sila ngayon,tumigil siya at tinuro'turo si tita.

Ano kayang problema nila?Ano na naman kaya.'baka alam na ni tita?'ay ewan,Tisha Wala ka ding karapatan.'

Mabilis ang mga sumunod na pangyayari,nakita ko na lang si tita na malakas na sinampal si Ate Rheane,malakas na pati si ako na patigil.'Nagulat ako,kasi..sa tanang tanang buhay ko,never ko pang nakita na pinagbuhatan ni tita si ate Rheane ng kamay,napakaalaga at spoiled nito,si ate Rheane kasi siya nalang ang natitirang pamilya ni tita except sa akin.Matagal na kasing namatay ang daddy nito 4 na taon pa lang siya,dahil sa aksidenteng naganap sa kadagatan.Isa kasi siyang sea man,nagkaaberya nun sa kanilang makina ngunit hindi nila namalayan iyon.

Mahal na Mahal ni tita si ate Rheane .
Ni ayaw niya ngang saktan ito,ng kahit na sino man.Api'apihin,tinuruan niya din itong maging palaban at wag basta basta magpaapi.

Ngayon hindi ako makapaniwala,
nagulat ako at si ate Rheane din,hindi namin ito inaasahan na kahit kilan man na magagawa,o mapagbubuhat siya nito ng kamay.

"S-or-ry"utal din na sabi ni tita bakas dito ang pagkagulantang sa mga pangyayari,sa kanyang nagawa na aniya hinding hindi niya kailan man magagawa sa pinakamamahal at nag-iisa niyang anak.

Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat.Ngunit pilit itong kumakawala si ate Rheane."Anak,I'm sorry.Hindi ko sinasadya,I'm just....ah nagulat din ako sa mga nangyari sa nagawa ko.Hinding-hindi kita kayang saktan---"pinutol siya ni ate Rheane.

"Well, it's already happening now.Do you think I'm okay?big no!Yung pagpilit mo sa akin na..ipaubaya mo ko dun sa tao..sa lalaking hindi ko man lang,kaylan man minahal,ih hindi ko nga yun kilala.Dun palang sinaktan mo na ako.Kung ako ikaw,gugustuhin mo din ba na magpatali na lang sa kahit na sino man na kahit sabihin niyo pang mabait ito,mayaman,matipuno,well mom I know na hinding-hindi din kayo papayag.How about my feelings?!Do you think that..if I marry that man I will be the luckiest woman in the world.No,ma'am no.Magiging masaya ako kasama ng taong Mahal ko at Mahal ako."halata sa boses niya na nagpipigil siya ng hikbi.

Niyakap siya ni tita.Nakakainggit dahil kahit na ganyan ang nangyayare sa kanila.Atleast magkasama sila,atleast nayayakap nila ang isa't-isa ih ako sa tanang tanang buhay ko,wala pangnakakayakap sa akin lalo na sa t'wing nalulungkot,o kailangan ko.Sarili ko na lang talaga...wait naalala ko na...may na kayakap na sa akin.Si K-ri-ston.

"Sorry to hear that.But Rheane,para ito sa iyong ikakabuti,sorry I know that..grabe na tu,I love you okay.So I want you to be in good hands---"

"And with that guy,that guy that I don't even know his complete name.Thats so unfair.Mom I'm not a kid anymore that..susunod nalang sa gusto mo.May sarili na akong diskarte sa buhay,lalo na ngayon....sorry."kumalas sya sa yakapan,nandito pa din ako sa tabi ng Plant ni tita na ka tayo.Hindi din naman nila ako pansin,mula sa kinatatayuan nila.

"No,ako dapat ang magsorry pero I want you to marry that man,not now but ikaw at sya dapat ang ikakasal sa tamang panahon.Kaya nga kita pinakilala na sa kanya ngayon,para magkaroon kayo ng time each other to talk,hm like getting to know each other."
"So,Kaya pinipilit moko na sumama dito.Kahit na ayaw ko,tsk."

"Yah,but---"sabi ni tita ngunit pinutol it ni Ate Rheane.

"I'm pregnant." 'omg'

"You?what.?"tanong ni tita na para bang hindi nito dinig.