𝙊𝙝 𝙈𝙮 𝙂𝙝𝙤𝙨𝙩

Part-9

#Uni

ကျောင်းရှိထမင်းစားခန်းထဲတွင်Jennie တစ်ယောက်တည်းမှိုင်တိုင်တိုင်ဖြင့် နေ့လည်စာစားနေသည်။Dowon တစ်ယောက်ကျောင်းပြောင်းသွားပြီဖြစ်တာကြောင့် ဒီရက်ပိုင်းတစ်ယောက်တည်းသာ စားဖြစ်သည်။

ဟိုတစ်ယောက်လည်းမရှိတော့တာကြောင့် နေ့လည်စာပင်မက ညစာပါတစ်ယောက်တည်းစားနေရသည်။

အရင်တိုင်းတစ်ယောက်တည်းစားတာ ပုံမှန်ဆိုပေမယ့် အခုကျတော့ ပုံမှန်မဟုတ်တော့သလိုပင်။

"Jen"
"Jennie"
"Kim Jennie"

"ဟမ်...Jisoo Oppa?"

"ဘာတွေငေးနေတာလည်း ဒီကခေါ်နေတာကြာလှပြီ"

"အာ...ဒီလိုပါဘဲ"

တွေးလက်စကိုရပ်လိုက်ကာ Jisoo Oppa အမေးကိုပြန်ဖြေရင်း သောက်လက်စ ဟင်းချို​ရည်ကိုလက်စသတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် Jisoo က Jennie နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်နေရာတွင်ဝင်ထိုင်သည်။

"Oppa တို့စာမေးပွဲနီးနေပြီမဟုတ်လား?"

"ဟုတ်တယ်​ နောက်အပါတ်ဖြေမှာ။Oppa လည်းအခုလေးတင် စာကြည့်တိုက်ကနေထွက်လာတာ။"

Jisoo Oppa သည် အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်ဖြစ်တာကြောင့် စာမေးပွဲတွေခနခနရှိတတ်သော်လည်း အခုတစ်ခါက နှစ်ဝက်စာမေးပွဲဖြစ်သည်။ဒါကြောင့်ဒီတစ်ခေါက်စာမေးပွဲက တိုင်းစာမေးပွဲတွေထက်ပို၍ကြီးကျယ်သည်ဟုပြောရမည်။

"ဒါနဲ့ Oppa နေ့လည်စာရော?"

"ထုံးစံအတိုင်း ပေါင်မုန့်နဲ့နွားနို့လေ"

ရယ်မောရင်း ပြောနေသည့် Jisoo Oppa ၏အဖြစ်ကိုအနည်းငယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသေးသည်။စာနဲ့မုန့်မှာစာကိုဘဲရွေးတဲ့ Jisoo Oppa...။

ဒီလိုဆိုတော့လည်း စားလို့မရသည့်မုန့်ကို ငမ်းငမ်းတက်စားချင်နေတတ်သည့် ဝိညာဉ်ကောင်လေးကို သွားသတိရမိသည်။သူသာ သာမာန်လူတစ်ယောက်ဆို ကိုယ့်မှာ သူ့စားစရိတ်နဲ့တင် မွဲပြာကျလောက်မယ်။

ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းမှာ ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်သူ့ကိုတွေးမိနေတတ်ပြီဖြစ်တဲ့ကိုယ့်ကို Jennie နားမလည်နိုင်သေး။