Chapter 14

97 4 0
                                    

Chapter 14

"Hannah.." I whispered.

She came, wearing a simple blouse and fitted jeans. She sitted infront of me. I was trying to see if what is she's thinking. But sadly I can't read her.

"Anong gusto mong pag usapan?" She coldly said.

I bit my lower lip. I just wanted to talked with her. About things and levi. I wanted toclear this things and my thoughts and I wanted the answer from her.

"I-i amm.." umulit ulit pa ang utal ko, at napa pikit nang mariin. "I wanted to apologize, and say sorry what I have done to you, hannah"

Dumilat ako at sinalubong ang kaniyang mga mata. Gusto kong pakawalan na to, gusto kong humingi nang tawad.

"I know what you're feeling that time. Trauma and anxiety, even depression you were carrying on.. I'm so insensitive at ngayon na nag kita na tayong muli humihingi ako ng tawad sa lahat-lahat ng ginawa namin sa 'yo, ginawa ko sa 'yo." I gulped. "I-i know.. hindi simpleng sorry ang dapat na matanggap mo sa akin dahil sa ginawa ko sa 'yo."

"Moana." Tumigil ako sa pag sasalita nang pigilan nya ako.

She bit her lower lip. "Matagal na kitang napatawad.."

I sighed heavily, and stare at her. Mukhang marami syang gustong sabihin na katulad ko rin. But unfortunately, now she's infront of me my words crumbled.

She smiled. "Mahirap sa una na hindi ka patawarin dahil tama ka. Naranasan ko lahat nang sinabi mo. But someone helped me to forgived you.." ngiting ginawad nya.

"That's levi, moana. He make me forget and forgive. He helped me through things I couldn't understand and I can't make it. Pero dahil sa kaniya nagawa ko 'yon. He has been good to me, all the time.."

Tila may kumirot sa dibdib ko habang pinakikinggan sya. Levi, it's levi who changed her. That's why she's now like this. And I can see through her eyes how happy she was.

"Siya lang ang meron ako sa naka lipas na ilang taon, moana. Kaya nag papasalamat akong nawala ka dahil natulungan nya ako sa bagay-bagay.."

What?

"I mean, you have everything you want moana. Mayaman ka, kaming dalawa mahirap lang. Hindi ba't mas nakaka ayang tignan at makita kapag kapwa mong katulad sa estado sa buhay?" She smiled and it shivers me.

I blinked. "I-i don't know what are you saying.."

"Ayokong nag papanggap, alam ko at nakikita ko sa mga mata mong gusto mo akong layuan sya. Ngayon palang ay sinasabi ko ng hindi ko iyon gagawin." She paused, kinuha ang bag at umambang aalis na. "Hindi ko hawak ang puso nya, pero isa lang ang masasabi ko. Hindi ako aatras o mag papatalo. Maiwan na kita."

Tumayo sya sa harap ko at nag simulang mag lakad papalayo sa akin. I.. I was speechless. I don't know what she's saying ngunit kalaunan ay malinaw na sa akin.

She likes levi. She doesn't want to get away from him. Nakaka pag takang naisip nya lahat nang yon. I can't believed her, she's unbelievable..

Days had passed, exactly thress days I haven't see him. Levi was ignoring me, hindi sya nag pakita ni anino man o kahit isang reply sa mga message ko sa kaniya. Pinipigilan ko ang aking sarili na huwag syang puntahan sa bahay nila. He might hate me for doing it without his consent.

Hindi na kagaya ng dati.

I can go wherever I want. Kaya ko syang pilitin sa mga oras na yon, but now? Hindi ko magawa-gawa. Natatakot ako na baka mas lumayo sya, kahit nasabi na kona 'I would fo everything for him' para mabalik ang nakaraan namin.

A Beautiful Disaster (Las Castellia Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon