Be There Still [ ON-GOING ]

1 4

L E V I

I know that Demi is giving her all to avoid me this time, and it hurts so much. No’ng una ay hindi ko maintindihan, but I realized that she’s doing it for the both of us. Hindi niya sinabi ang rason pero nakuha ko na ang ibig niyang sabihin. Kaya… hinayaan ko na lang, but it destroys me so bad deep inside. Knowing what I really feel towards her now, hindi ko maiwasang mapahilamos dahil ako’y naguguluhan.

Pa’no ako aamin kung ang taong gusto ko ay kusang lumalayo sa’kin? Nevertheless, I respect her decision because I love her. Kung saan siya komportable, kung saan siya… masaya.

Besides, ayoko ring malaman niya ang tunay na kalagayan ko. Dahil hindi ko na talaga alam kung ano ang nangyayari sa katawan at mga laman ko. Nakakagulat, pero nagsimula na’kong sumuka ng dugo. Nung mga panahong ‘yon ay labis na sakit ang naramdaman ko, parang hinihigop ng hangin palabas ang buo kong dugo. My chest are badly in pain because of what happened. The headaches intensifies. Hndi ko na alam kung saan sa dalawa ang gusto ko maunang mawala, ang pagsusuka ba o ang sakit ng ulo. Sana’y sabay na silang mawala pang-permanente, dahil ayoko nang magdusa. Naaawa na’ko kay Dad, sa mga nagmamahal sa akin at sa sarili ko.

Natapos ang klase at nagtungo ko papuntang library nagbabaka-sakaling makita siya, ngunit hindi natanaw ng mga mata ko ang presensya na. Doon na’ko nangamba, dahil nagsimula nang magbago ang lahat.

Dala ang bag kong binder at ballpen lamang ang laman ay binaybay ko ang daan pagkalabas ng school campus. Hanggang sa nakita ko siya ‘di kalayuan.

Siguro kung hindi lumala ang mga pangyayari, baka magkasama kaming naglalakad.

My body felt the weak after I saw her alone, walking by herself. She don’t want to be on her own, pero wala akong magawa kundi sundin ang desisyon niya. Baka nga hindi niya rin nakita ang puting rosal na alay ko sa kanya. It means more than peace or healing. For me, it signifies sincere love. I may not be the perfect man, but I promise to be the best version of myself who’ll always be there for her no matter what.

Kahit wala ako sa tabi mo, hindi ako makakalimot na bantayan ka mula sa malayo.

Days went passed, and no conversation between us aroused anymore.

Masaya naman akong nakikita siyang nakangiti sa ibang tao, kahit alam kong peke ang mga ‘yon. At least, she’s living the best for her own. She’s living like a normal human being, just to what she wanted to.

The capstone subject were the only bridge for the both of us. Given that we’re seatmates, naging productive naman ang project, pero kami hindi. Ramdam ako ang stiffness ng pag-uusap namin, hindi na katulad ng mga nakaraang araw. Gusto kong titigan ang mga mata niya. Sabik na sabik ako ngunit wala akong magawa.

Pagkatapos ng discussion ay agad akong lumabas ng room namin. Bukod sa may pasok kami sa ibang building ay nagsisikap din akong layuan siya. The more I see her, the more I want her to notice me. At ayokong basagin ang katahimikan ng tao nang dahil lang sa kagustuhan kong mapansin niya’ko.

I turned away but…

“Levi, sandali.” She held my hand that my body malfunctioned. I gulped for nervousness inside before I looked back at her. “Okay ka lang ba talaga, Levi?” She asked directly, still holding my hand. I want to utter so bad that I’m not, hindi ako okay na makitang malayo siya sa akin.

“I’m fine, Demi.” I said coldly then smile widely, such a liar I am.

“Pero…” She’s about to utter something when Josh caught us off-guard.

“Hindi ka pa aalis? May pasok tayo sa room natin ngayon.”

“Alam ko.” Demi obstruct him. I decided to walk away when she held my hand tighter than the usual. ”Levi sandali, can we talk for a bit?”