~STİLL WANT YOU~

0.3

Yatağın üstüne oturarak elimdeki kutuya uzun uzun baktım. Gözümden akan yaş yatağıma damlarken kenardan aldığım anahtarla önümdeki kahverengi kutuyu açtım. Bu kutu benim için çok önemliydi. Çünkü...geçmişimi taşıyordu.

Kapağını açmamla ağlamam daha da hızlandı. Elime jimin'in düğünde bana taktığı çiçekli tacı aldım. Bu taç bile solmuştu ama ben umut etmiştim belki bizim aşkımız solmaz demiştim! Söz yüzüğümü ve tek taşımı elime aldım.

Sadece 3 ay takabilmiştim bu yüzükle tektaşı parmağıma! Hâlâ nasıl utanmadan karşıma çıkıyor p!ç kurusu, bir de karşıma çıkması yetmiyormuş gibi benden onu evlendirmemi istiyor!

Düğün fotoğrafımızı alıp gülerek kalbime bastırdım.
"Ben o kadar acı çekerken!...Nasıl hâlâ mutlusun, eskiden elimi kessem bebek gibi ağlayacak kıvama gelirdin"
Diyip gözümdeki yaşları sildim.

Son olarakta kutudaki en önemli şeyi çıkarttım. Hiç yoktan benim için önemli, Bebeğimizin ultrason fotoğrafı...

5 Yıl Önce:

Gülümseyerek elimdeki poşetlerle içeri girdim.
"Jimin"
Etrafa baktım.
"Sevgilim!"
Poşetleri mutfağa bırakarak yatak odasına gittim.

"Çok güzel şeyler aldım marketten akşama ramen yemek zorunda değiliz!"
Diyerek etrafa baktım.
"Jimin, hayatım"
Dedim

"Sana bir sürprizim var nerdesin ?"
Yatak odasında yoktu evin heryerine baktım.
"Nerde bu adam ?!"
Avcumun içindeki ultrason fotoğrafına bakarak gülümsedim.

Cebimdeki son parayla market alışverişi yapmıştım. Akşam jimin'e çok güzel bir yemek hazırlayacaktım sonra da Bam! Hamile olduğumu söyleyecektim.

Jimin'in istediği olmuştu hamileydim! Kim bilir ne kadar sevinecek ?! Yüz ifadesini şimdiden tahmin edebiliyorum.

Arka cebimdeki telefonu çıkartarak jimin'i aramaya başladım. Telefonu kapalıydı boşverip kapattım salona gittiğimde masada bir not gördüm. Notu gülerek elime aldım.

Bitti...

Gördüğüm şeyle gülmem soldu. Birkaç saniye bekledim sonra da güldüm.
"E-evde tuvalet kağıdı falan bitmiştir o da almaya gitmiştir"
Diyerek koltuğa oturdum.

1 saat...1 saat boyunca o koltukta oturup kendimi kandırdıktan sonra ağlamaya başladım. Bitmişti o-o artık yoktu beni bırakıp gitmişti...keşke babamı dinleyip onunla evlenmeseydim! Hiç yoktan dönecek bir evim olurdu'

Günümüz:

Elimi karnıma atıp acıyla bağırdım. O masumdu v-ve bunu hak etmemişti. Hepsi bizim yüzümüzden! Acı içinde kıvranırken jimin'le yaşadıklarım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti.

"Çok sevmiştim..."
Dedim elim hâlâ karnımdayken,
"...gerçekten çok sevdim. B-bu farklı zannetmiştim."
Diyerek dolu gözlerimle güldüm.

Ben bu hayatı hak etmemiştim. Ben bunların hiçbirini hak edecek birşey yapmadım. Ben sadece güvendim ve aşık oldum. Derin bir nefes aldım.

Neden yıllar sonra ortaya çıktın Park Jimin ? Derdin ne ? Amacın bana acı çektirmek mi ? Benim o lanet şirkette organizatör olduğumu bile bile mi geldin ? İçindeki herşey öldü mü ? Duyguların bu kadar kolay yok oldu mu ?

Lanet Park Jimin'e sormak istediğim o kadar soru vardı ki! Ama şu halime bak...bunları sadece kendime sorup kendimi meşgul ediyorum