ep 5

4.7K 492 540
                                    

"Ne gerek vardı şimdi hastaneye gelmeye?" Wooyoung ambülansı aradıktan sonra hastaneye geldiğimizde bacaklarıma pansuman yaptırmış şimdi ise hastane odasında yatıyordum.

"Felix sen manyak mısın? Bak bacakların sargıya alındı."

"Gerek yoktu, dipçik gibi çocuğum. Hem ben eve gitmek istiyorum."

"Bu gün burda kalıyoruz, bu halde yürüyemezsen."

"Hepsi sizin yüzünüzden."

"Yarın ki çekimleri iptal ediyorum."

"Manyak mısın sen?! Zaten geç başladı çekimler şimdi iptal edersek yayın tarihinin değişmesi gerekir."

"Felix sağlığın daha önemli."

"Hiçte bile yani önemlide ayn ne diyorum ben, bak ben çok iyiyim gerek yok öyle bir şeyleri iptal etmeye, hatta bak ayağa bile kalkabilirim."

"Yaraların kabul bağlayana kadar tüm faaliyetlerini iptal ediyorum."

"Sen çıldırmışsın!" Ayağa kalkıp Wooyoung'ın elindeki telefonu aldım.

"Felix ne yaptığını sanıyorsun?!"

"Ben hayatım ve sen buna karışamazsın Wooyoung!"

"Cidden mi? Ben senin menajerinim ve yaptığın her şeyi ben belirlerim."

"Sadece yere düştüm sence de fazla abartmıyor musun?"

Gerçekten fazla abartıyordu. Daha beter şeyler olduğu zaman bile bu kadar ileri gitmemişti bu çocuk, ama şimdi sanki herşeyimi iptal etmek için yer arıyor gibiydi.

"Bak üzgünüm ama-"

"Ama yok. Hastaneden çıkıyoruz."

Geri dönüp bana eşyalarımı toparlayacakken hastane odasının kapısı açıldı.

"Felix."

"Hyunjin?"

Hyunjin elinde bir çiçek ile üstüme doğru gelip beni kollarının arasına almıştı, resmen küçük kalmıştım. Boynuna yerleştirdiği kafamı kaldırmaya çalışıyordum ama o daha çok bastırıyordu.

"İyi misin? Çok merak ettim. Nasıl oldu? Kim yaptı?"

"Şey-"

Başını kulağıma eğilip fısıldadı.

"İsteyerek gelmedim, hastane çıkışı gazeteciler olacakmış ama ikimiz görünmeden çıkabiliriz."

Ne demek oluyordu şimdi bu?

Kafamı kaldırıp yüzüne şaşkınca bakarken tekrar kafamı boynuna bastırdı.

"Felix hadi çıkalım."

"Tamam sen çık bir Hyunjin'le geliriz."

Wooyoung San'la beraber odadan çıkınca rahatça konuşmaya başladık.

"Ne demek bu? Sen nerden biliyorsun?"

"Çünkü San söyledi. Bilerek buraya getirdi, yani kendi isteğimden gelmedim yanlış anlaşılma olmasın lütfen."

"Ayh. Çıkışta gazeteciler varsa biz nasıl görünmeden çıkıcaz?"

"Bildiğim kadarıyla otoparkta bekliyorlar ama biz acilden çıkarsak gören olmaz."

"Bizi alıcak biri var mı?"

"Şoförüme söyledim o gelip alıcak."

"Wooyoung ve San fark etmezler mi?"

Hayır anlaminda kafasını sallayınca askıda duran kıyafetlerimi alıp tuvalete girip giyindim. Çıktığımda Hyunjin çantamı koluna takmış beni bekliyordu.

"Hâlâ sakatsın, koluma gir."

İtiraz etmeden koluna girince yavaş yavaş yürümeye başladık. En sonunda amacımıza ulaşmış acilin çıkışına gelebilmiştik.

"Nerede?"

"Bak orada." Elini uzatıp tanıdık arabayı gösterince oraya doğru ilerledik. Hyunjin'in de yardımıyla arabaya bindikten sonra yola çıkmıştık ki çıktığımız gibi de Wooyoung aramıştı.

"Açma."

"Peki."

Telefonu kapatıp geri cebime soktum.

"Hyunjin biz nereye gidiyoruz?"

"Senin evine."

"Peki ya sen?"

"Gelir evde bir çay, kahve içer giderim, ya şaka mısın eve gidicem tabiki."

"Ya öyle demişken istersen gelebilirsin eve."

"Gelmemi mi istersin?"

"Yani sen bilirsin." Açıkçası şu anda Hyunjini neden eve çağırdığım hakkında hiç bir fikrim yoktu ama erkek erkeğe laflarız işte.

"Geliyim bari."

Yolda pek konuşmadan magazin haberlerine bakarak geçirdik. Eve geldiğimiz zaman tekrardan Hyunjinin yardımıyla arabadan indim.

Eve girerken aklıma Wooyoung'ın kapı şifremi bildiği ve belkide bizden önce evde olmuş olabileceği geldi ama artık buradan dönüş yoktu.

"Oh, Wooyoung yokmuş."

"Olabilir miydi?"

"Şifreyi biliyor. San seninkini bilmiyo mu?"

"Hep yanlış şifreyi söylüyorum. Zaten eve pek uğramaz."

"Akıllıca, hadi içeri gel."

Hyunjin de içeri girince tüm ışıkları açıp salona ilerledik. Ev biraz büyük olduğu için anca salona varabilmiştik.

"Evin baya büyükmüş."

"Öyle miymiş?" Bide sanki hiç bilmiyormuşum gibi soruyordu e bende bu soruyo tabikide hiç bilmiyormuşum gibi cevap vericektim.

"Bilmiyormuş gibi konuşma." Niye soruyorsun o zaman diyesim geliyordu ama işte söyleyemiyordum.

Omuz silkip L koltuktaki yerimi aldım o da koltuğun öbür ucuna oturmuştu. Bir gün şu koltukta sevişmek vardı da nerdee...

"Dizide cinsellik içeren bir sahne olucakmış."

"NE?!"

Kısa bir geçiş bölümü olduAyrıca yeni fic yayımladım burdan sonra ona bakanları çok seviyormuşum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kısa bir geçiş bölümü oldu
Ayrıca yeni fic yayımladım burdan sonra ona bakanları çok seviyormuşum

15.05.2021

All Night❛HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin