All Night❛Hyunlix

ep 10

Eskiden her şeyin ilkinin romantik olacağını düşünürdüm ama hiç öyle olmadı benim için. Lise başından beri dizilerde oynuyorum ve sırf bu yüzden hayatımı hiç bir şekilde yaşayamadım o yıllar çok geride kaldı ve ben gençlikte nedir bilemedim ve haliylede hiç bir şeyin ilkini güzelce tadamadım, aynı bu gün olduğu gibi.

"Felix gelebilir miyim?"

Çalan kapıma doğru yönelip yavaşça kilidi açtığımda Hyunjin önümde duruyordu. Üstünü değişmiş saçi kabarıklaşmış şekilde bana aşağıdan bakarken kendimi içeri doğru yönelttiğimde arkamdan gelir diye düşündüm ve tam da öyle oldu.

"Ne oldu?"

Yüzüne bakamıyordum çünkü gerçekten çok utanmıştım ama o sanki hiç utanmamış gibi bana bakabiliyordu. Garip.

"Şirkete falan gidip konuşabilir miyiz?"

"Neden şirket?" Birbirimize sürekli soru ile karşılık veriyorduk ve bu benim sinirimi bozmaya yetiyordu.

"Eve gittiğimizde sürekli olarak yanlış şekilde kameraya yansıyoruz."

"Tamam gidelim."

Karavanlar sette bekledikleri için kendi arabalarımızla dönecektik, ikimizinde ayrı arabaları olduğu için ayrı olarka binip aynı anda yola çıktık.

Şirkete geldiğimizde etrafımızda gene bir çok kişi vardı ama bunlar gazetecilerden çok hayaranlardı ama asıl bunlardan korkmalıydık valla sağı solu belli olmuyor bunların.

Yola aynanda çıksakta şirkete benden daha önce gelen Hyunjin çatıya gel mesaj attı. Manyak mıdır nedir, beni çatıdan aşağı atacak sanırım.

Arabadan zar zor çıkıp korumalarla birlikte içeri girdikten sonra bir rahatlama gelmişti. Tek başıma asansöre binip en üst kat olan çatı katına bastım ama oraya hâlâ neden gidişin olduğunu çözememiştim hiç mi biri düşer diye düşünmedilerse.

Asansör durduğunda önümde duran çatıya erişmemi sağlayacak kapıyı açtığımda Hyunjin tam çatının kenarında oturuyordu.

"Lan manyak mısın?! Çekil ordan salak!"

"Felix bağırma, gel."

"Hoşt! Asla gelmem ben oraya."

Kendimi bildim bileli yükseklik korkum vardı ve burası da- çüş atlasam geberirim resmen diyebileceğim yirmi katlı bir binaydı. Şirketimize göre küçük ama benim için büyük bir sayıydı bu.

"Beni bi dinler misin? Lütfen Felix."

Hyunjin kafasını yana doğru eymiş bana bakıp konuşurken tüm o utancımı kenara atmış ona bakıyordum.

"Çabuk anlat."

"Sana diziden teklif gelmişti ya hani."

"Eee?"

"Onu ben sana söylemelerini istedim."

"NE?!"

"Bak aşırı tepki verme."

"Ya ben eş cinsel bile değilim ne demek ben söyledim? Ben senin yüzünden ne boktan sahneler çektim! Rezil oldum dünyaya! Gelmiş önümde salak saçma şeyler söyleyip sinirimi bozma şimdi benim!"

"Bağırmaya devam edersen valla atarım kendimi!"

"At! Hatta ben seni atıcam!"

Sinirden Hyunjin'in yanına gidip onu sırtından itme planları kurarken ayağa kalkıp bana dönmüştü ama ben bodozlama gittiğim için bunu çok geç fark etmiş ve aşağı uçuyordum ki Hyunjinin belimden tutup kendine çekmesi bir oldu.