KÜÇÜK KALBİN BÜYÜK HİKAYESİ

DEMİR...

(Eylül)

Neden benimle bu kadar  ugrasiyor bu çocuk .  Birde beni  korumaya çalışıyormuşda. KORUMA . Hem Duygu 'yla neden sarılımışlardı.Sonuçta. Duygu biriyle çıkıyordu.

Off banane ondan ne yaparsa yapsin. Neden bu kadar önemsiyorum ki. Çünkü kıskanıyorum. Hayır tabiki de asla ..... Sevmiyorum ki kıskanayım. Ne sacmaliyorum  yine ben.

Ne karıştırdıklarını bilmiyorum. Tek bildiğimse Cihat'ın kötü biri olması. Yani anladigim tek şey buydu. Ama o çocukta ne olduğunu öğrenecektim ve bunu Duygu'ya veya Eren 'e sormadan öğrenecektim.

Eve geldiğimde annem ve babamla biraz zaman geçirdim. Okulun nasıl gittiginden falan filan...

Sonra odama çıktım. Ne yapacagimi ve kime soracağım düşündüm. Sonra biraz da müzik dinledim . Ama içim hiç rahat değildi. Acaba Duygu'yu mu arasaydım. Hicbir şey soylemeyeceginden emindim. Uykum ağırlaştığında kendimi yeni bir gün için uykuya verdim.

Nerde olduğum bilmiyordum ama çok güzel bir yerdeydim. Yavaş yavaş ilerliyordum. Burası geniş bir bahcrydi. Eve baktigimda büyülemişti sanki.Güneş bana gülümserken ısınan bedenimle iyice rahatladım. Önümde uzanan geniş bahçeye baktigimda dağ tarafta yesilin tum tonunda ağaçlarla huzura kavuştum. Hâlâ nerde olduğumu bilmezken merak tum bedenimi sariyordu. Sol tarafıma baktigimda ise bir çocuk gördüm. Nedense hiç ağaç yoktu.Gözlerini kısmış dikkatle beni izliyordu.Burada ne isim vardı yada beni buraya kim neden getirmişti bilmiyordum.Ama bu sorularımin cevabı bu çocukta olduğundan emindim. Ağır adımlarla yanına doğru ilerledim.Aramızda iki üç adımlık bir mesafe kalmıştı ki tereddüt ederek bir adam daha attım ve durdum. Yüzünde varlar yok arasında bir tebessum belirdi. Sanki bu çocuğu tanıyordum. Ama çıkaramıyordum. Onu daha ıyi incelemek için bakislarini tekrar ona çevirdim. Onunda beni incelediğini fark ettiğimde neden utandığını bilmezken ayaklarımın kizaedgini hissettim. Ardından konuşmaya başladım.

-Merhaba şey acaba burası neresi ve benim burada ne işim var diyerek bir soru yönelttim. Unutmadan ne kadar kaba olduğu umrumda olmadan sizde kimsiniz ?dedim.

-Eylül hanım sanırım beni tanıyacağınız . Aslında daha tanımadık ama ben seni gayet ıyi tanıyorum.dedi. Cümlesinin her kelimesini vurguyla söylemişti ve manalı manalı bana bakmıştı. Beni tanıyordu demek . Gözlerine baktigimda kendimi tehlikenin ortasında buldum. Kalbim çok hızlı çarpıyordu ve bana hiçte boş olmayan ve tehlike saçan mavinin en güzel tonuyla bakiyordu.

-Tamam beni tanıyorsun denek. O zaman sende kendini tanıtım ve benim neden burada olduğumu şöyle artık dedim. Çok mu kaba davranmıştım. İfadesiz bir şekilde bana bakiyordu ve gözlerini uzerimden hiç çekmiyordu. Bu beni ne kadar rahatsız etsede belli etmedim. Sonra konuşmaya başladı.

-Öncelikle ben Deniz ve burası benim evim. Merakıma yenilerek bir an önce bana neden burada olduğumu anlatmasi için konuşmaya başladım.

-Neden burada olduğumu anlayacaksın acaba dedim. Sesimin oldukça ciddi çıkmasını umarak. Adının Demir olduğunu ogrendigim bu çocuk yüzüne herkesten çok ona yakisan bir gülümseme yerleştirmişti beni ne kadar soyledigini bilmeden.

-Seni buraya ben getirdim demesiyle ben konuşmaya başladım.

-Neden annem ve babam nerede. Yoksa onlara birşey mı yaptın dedim en son annemlere olduğumu hatirlayarak. Merakla yüzüne bakarken konuşmasını bekledim. Anlamış olacaktı konuşmaya başladı.

-Tamam seni buraya getirdim çünkü öyle istedim. Annen ve babanın da haberi var. Seninle biraz  zaman geçirmek için buraya getirdim dediginde sinirden deliye dönmüştüm. O öyle istediği için ve onunla zaman geçirmemi istediği için beni buraya getirmişti. Tam konuşmaya başlayacaktı ki bir kaç adımla aramızdaki mesafeyi kapattı. Bana gerektiğinden fazla yakın olduğu için geri adım atmak için hareketlendim. Ama bun izin vermeden elimden tuttu ve beni olduğum.yerde kalmaya zorunlu tuttu.

-Ne yaptığını saniyorsun sen . Uzak dur be_derken konuşmamı bölerek konuşmaya başladı.

-Dediğim gibi biraz zaman gecirecegiz senle dedi. Ardından yavaş yavaş eğildi nefesini boynumda hissettiğimde kap atışlarımin hizlandigini itiraf etmeliyim. Kulağım edilmişti. Korkudan mı yoksa heyecandan mı bilmiyordum. Kısık bir sesle konuşmaya başladı.

-Senden hoşlanıyorum.dedi . Sonrada geri çekilerek beni oldukça büyüleyen küçük kalkmasini attı. Sonra tekrar bana gerektiginden aşırı fazla yakınlıkla yaklasti. Işte bu sefer bitmiştim. Görünürde kimse yoktu. Ağır hareketleri beni dahada uretirken hiç beklemediğim birşey yaptı...

Merhaba arkadaşlar nekadar ıyi yaziyorum bilmiyorum ama bu ilk yazisim bu yüzden fazla sıkıntı etmiyorum. Umarım bu bölümü beğenirsiniz.:-)