Smashed

Chapter 7

Chapter 7 #smashedsrs

I woke up the next day with notifications that Kajina Zorca followed me on Twitter and Instagram. She also added me on Facebook. My groggy eyes widened a fraction.

Pressure at kaba na magkahalo ang nagtulak sa akin na i-followback din siya at i-accept agad-agad. Ora mismo, walang kurap! I mean, she's Kajina Zorca!

Pero teka! Uno and I don't even follow each other. Paano kung napansin niya 'yon? Mabibisto na ba talaga kami? Why did his sister have to follow me? Break na rin naman kami. Oh, yes, tama! Hindi na kami connected sa social media since break na nga kami.

And most importantly, not that we were really together too!

I spent almost half an hour overthinking what happened. Naisipan ko pa ngang banggitin kay Uno kaso hindi ko na itinuloy. Because our connection already ended last night. I think that I shouldn't be contacting him anymore.

Baka i-unfollow na rin naman ako ni Ate Kajina kapag nasabi na ni Uno na wala na kami. Kaya naman hindi ko na masyadong inisip ulit ang tungkol doon ng mga sumunod na oras.

Ginugol ko lang ang mga sumunod na araw sa panonood ng TV series at movies. Binisita rin naming pamilya ang puntod ni Ate Riva. The way her area was incredibly clean tells how frequent her visitors are.

Tanghali ng December 31, nagkaroon ako ng mini photoshoot session sa kwarto ko. I wanted to feel a little sexy so I wore a lace bralette in that photo. I posted it right away on my Instagram with a caption revealing my excitement for later. New Year's Eve.

The flood of comments from some acquaintances and relatives carved a smile on my face. Napanguso ako nang makitang nag-comment ng tatlong fire emojis si Ate Kajina.

Naisip ko tuloy kung nabanggit na ba ni Uno na break na kami? Hindi na rin kasi talaga kami nakapag-usap mula noong Christmas Eve, eh. Siguro naman nabanggit niya na, 'no?

Nabura nga lang ang ngiti ko nang magawi sa Twitter.

Zeo @acerbolizeo
I dont fucking see the relevance of that photo kung excited sa NYE. Lol. Hilig lang talaga magpakita ng katawan eh no

Malakas ang kutob ko na ako ang tinutukoy niya. Napapikit ako nang mariin. Nakakairita. Pakialam niya ba sa gusto kong i-post sa account ko?

And he had always been like that. I do know why he was always strict with my clothing. Ang tipikal na sagot diyan ay para hindi mabastos at dahil sa possession. I do know, but I don't get why would he result to forbid me from wearing what I want.

Sa puntong ito, alam kong naabot ko na ang rurok ng aking pagtitimpi. Besides... the year is about to change. So I didn't hesitate blocking him on my social media accounts.

I didn't unfriend nor unfollow him when we broke up because I thought that I should be casual towards him. We are exes after all. But if he'd be like this for so long, I might as well block him without feeling guilty at all. And I just did.

"Wala pang alas dose, ubos na 'yang mga prutas," pasaring ni Kuya Rivo nang kumuha ng pitcher sa ref at naabutan akong nilalantakan ang mga bilog na prutas sa mesa.

I rolled my eyes. "Paki mo ba..."

Nakatingin siya sa akin habang umiinom kaya nahuli ako. Inilayo niya ang baso mula sa mamasa-masa niyang mga labi. Napasapo siya sa dibdib. "Ang taray naman."

My lips jutted out. "Sorry..." Kumagat ako ng malaki sa apple. "Wala kasi akong nakikita na strawberry dito, eh. An' duga."

Inisang lagok ni Kuya ang natitirang tubig sa baso at humakbang palapit sa akin. Nakangiti niyang ginulo ang buhok ko sa tuktok ng ulo. Kumuha siya ng orange.