ជុងហ្គុក×ថេយ៉ុង
(រឿងនេះជាប្រភេទរឿងខ្នាតខ្លីមានតែប៉ុន្មានភាគប៉ុណ្ណោះ។)
*បម្រាម:សម្បូរ១៨+
________
ព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗរាងកាយដែលបានគេងលង់លក់ក៏បានចាប់ដឹងខ្លួនឡើង។
«ហឹម~~~»សម្លេងគ្រហឹមចេញពីបំពង់របស់នាយល្អិត ដែលកំពុងច្រត់ដៃងើបអង្គុយ។
«ហេតុអីក៏ដូចជាឈឺត្រង់ប្រឡោះភ្លៅម្លេះ?»នាយគិតក្នុងចិត្តគ្រាន់តែប៉ុណ្ណេះរូបភាពកាលពីយប់មិញទាំងអម្បាលមាណបានលេចឡើងពេញខួរក្បាលគេ សម្លេងគេស្រែកថ្ងូរ រូបភាពដែលថេយ៉ុងនិងគេធ្វើកាលពីយប់មិញគឺជាការពិត!គេមិនបានយល់សប្តិអីទេ វាជាការពិតសូម្បីតែពេលនេះក៏គេមិនមែននៅបន្ទប់គេឡើយ គេក្រោកមកគឺនៅបន្ទប់អ្នកផ្សេង។
ជុងហ្គុករំកិលខ្លួនចុះដើររកមើលថេយ៉ុងក៏ឃើញថាគេដេកនៅលើសាឡុងខាងក្រៅបន្ទប់
ដោយឃើញបែបនោះនាយក៏មានគំនិតរត់គេចព្រោះជាឱកាសល្អបំផុតហើយ តែ...
ក្រឹកៗ....ក្រឹកៗ
ច្រវ៉ាក់ជើងគឺនៅជាប់នៅឡើយគេអាចចេញទៅបានត្រឹមមាត់ទ្វារបន្ទប់នេះប៉ុណ្ណោះ កំពុងគិតចុះគិតឡើងថេយ៉ុងក្រោកពីពេលណាក៏មិនដឹងក៏បានមកឈរក្រោយខ្នងគេបាត់ទៅហើយ
ថេយ៉ុង«ចង់លួចរត់មែនទេ?ឯងរត់មិនរួចទេ ព្រោះពេលនេះបងឯងឲ្យឯងមកយើងហើយ»ថេយ៉ុងឱនទៅខ្សឹបក្បែរគុម្ពត្រចៀករាងតូចថែមទាំងសើចតោចៗទាំងពេញចិត្ត
ជុងហ្គុក«លោកបោកខ្ញុំ?នេះលោកថានឹងឲ្យខ្ញុំទៅផ្ទះវិញនោះ~~»កែវភ្នែកទាំងគូរចាប់ផ្ដើមមានទឹកសន្សើមដក់ កែវភ្នែកនោះបង្ហាញពីការឈឺចាប់និងការខកចិត្តជាខ្លាំង វារឹតតែធ្វើឲ្យថេយ៉ុងនឹកគិតដល់បងស្រីខ្លួន តើគាត់ឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា~~
ថេយ៉ុង«វាមិនមែនជាពេលដែលឯងត្រូវយំទេ»ថេយ៉ុងងាកមកចាប់អារម្មណ៍ជុងហ្គុកវិញ ដោយចាប់ទាញកដៃគេអូសទៅលើគ្រែ រួចចាប់សម្រាតខៅក្នុងចេញជាមួយអាវស្ដើងល្ហៀកដែលគេបានជួយបិតបាំងឲ្យ។
ជុងហ្គុក«លែងខ្ញុំចង់ធ្វើស្អីទៀត?លែងទៅអាមនុស្សថោកទាប»
YOU ARE READING
បណ្ដុំ-Short Novel -
Romanceនេះជាalbum Short Novel~~🔥🔞 សូមខន្តីអភ័យទោសសម្រាប់ពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យចំពោះកន្លែងណាមួយ 🙏🏻 រឿងទាំងអស់និពន្ធដោយ TK
