Gözümü açtığımda ilk karşılaştığım serumumu değiştiren hemşire olmuştu. Uyandığımı görünce gülümseyerek bir şeyler söyledi. Uğultu haline gelen sesine cevap olarak mırıldanmıştım.
" Su."
Hemşire masanın üzerinde duran sürahiden bir bardak verdi. Suyu içerken hemşire odadan çıktı. Gözlerimi bir kaç kez açıp kapadıktan sonra aklıma olanlar gelmeye başladı. Gördüğüm yüzü hatırlayınca sinir tekrar bedenimi ele geçirdi.
Onu vurmuştum. Umarım ölmüştür. Yatakta zorlukla doğrulurken kapı açılmaya başladı. İçeri Mi-cha girdi.
" Ah sonunda uyandın. Bakalım nasılmışsın?"
Mi-cha cebindeki kalem ışıkla göz bebeklerime baktı.
" Hmm. İyi. Kızlarda çok korktu. Neyse ki bir şeyin yok. Kolundaki kırık içinde beklemen gerekecek. Sana da bir şey olsaydı yaşayamazdım."
İçimden gelen gülme isteğini yok sayıp ciddi bir ifade ile konuşmaya başladım.
" Affedersiniz doktor hanım ama sizi tanıyor muyum?"
Mi-cha şaşkınca gözlerini açtı ve iki elini birden dudağının üstüne götürdü.
" Hayır, hayır olamaz."
Birden kapıya yönelince kahkahamı daha fazla saklayamadım. Önce kapı koluna götürdüğü elini geri çekti sonra yavaş yavaş arkasına döndü.
" Seni kötü kadın. Aklım çıktı."
" Suratını görmeliydin!"
Tekrar yanıma geldi ve yatağın köşesine oturdu.
" Güzel bir dayak atardım da sana... Başkası halletmiş zaten."
" Evet öyle oldu biraz."
Elimi tutup okşadıktan sonra dışarı çıktı ve iki dakika sonra Suho ve Dasom içeri girdiler. En son hatırladığım kendimi Suho'nun kollarına attığımdı. Biraz utanarak kafamı pencereye doğru çevirdim. Suho yanımdaki koltuğa otururken Dasom ve Mi-cha ayakta beni izlemeye başlamışlardı.
" Doktor konuşabilecek durumda olduğunu söyledi. Ne olduğunu baştan anlatır mısın?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Suho'nun sorduğu soru ile bakışlarımı pencereden ayırdım. Boğazımı temizledikten sonra konuşmaya başladım.
" Eve geldiğimde komşumuz ile asansörde karşılaştık. Bana Eun'un evinden ses duyduğunu söyledi. Kapının önüne gittiğimde kapıyı açık buldum. Dasom' u aradım ancak açmadı. Bu sırada da eve girdim. Sonra da sizi aradım zaten. Sonra aldığım darbeyle duvara çarptım.
Aramızda biraz boğuşma geçti. Eh.. Şu anki halimden de anlayabilirsiniz. Sonra kaçtı. Arkasından koştum ama yetişemedim."
" Yüzünü gördün mü? Ya da tanıdık olacak her hangi bir şey?"
