ithaf etmek içimden geldi :)
Çadırıma gidecek miydim tabi ki aslaaaa. Beni rahat bırakması için öyle yazmıştım. Ormana doğru yürümeye başladım. Biraz ürkütücü bir orman aynı korku filmlerindeki gibi ama bunu umursamayıp ormanın derinliklerine yürüyordum.
Tek kalmayı severim. Kafa dinlerim çoğu zaman. Ama öyle bir kafa dinleme değil. Benim kafa dinlemem eğlenceli olur genellikle şarkı söyler ve dans ederim. Bunları Tae görseydi hemen dalga geçerdi. Çünkü öyle saçma salakça şeyler yaparım. Birde kendi kendime konuşurum bunu yapmayı severim. Birde kendi kendime kafamda senaryo kurmayı severim.
Havaya baktığımda kararmaya başlamıştı. Hemen kampa giden yolu bulmaya çalıştım. Delirmek üzereyim çünkü yolu bulamıyorum. Ben KAYBOLDUM ve bir ÜRKÜTÜCÜ ORMANDA. Telefonumuda almayı unutmuşum. Tae'nin çadırında unuttum büyük ihtimal.
Gözlerim dolmaya başladı. Korkuyordum hemde çok. Ormandaki hayvanlar garip garip sesler çıkartıyordu ve bu benim korkumu bin kat daha çoğaltıyordu. Arkamdaki ağaçtan hışırtılar gelmeye başladı hemen oraya döndüm.
Omzumda bir el hissettim. Korkudan çığlık atarak arkama döndüm. Arkamı döndüğümde bu kişi Yoongi'ydi. O anın korkusuyla hemen ona sarıldım.
"Hey sakin ol geçti yalnız değilsin."
"B-ben çok korktum."
"Biliyorum gel şimdi çadırımıza gidelim."
Kampa geldik. Jin, Namjoon, Tae hepsi bir anda sarıldı. Korktukları çok belliydi. İyiyim diyerek çadıra doğru gittim. Şu an tek yapmak istediğim uyumaktı. Korktuğum için değildi bu uyuma isteği sadece yorgun olduğum için. Yatağıma yatıp uyumaya başladım.
Uyurken hissettiğim ağırlık ile gözlerimi açtım. Yoongi bana sarılıyordu. Uyuduğu için bilmeden olmuştu büyük bir ihtimalle. Ama ben bu fırsatı kaçırmam telefonumu alıp fotoğrafını çekmeye başladım. Çünkü şu an çoook tatlı duruyor.
Fotoğrafları çektikten sonra bende ona sarıldım. Kokusunu bol bol içime çektim. O hafif mandalinamsı kokusu beni mest ediyordu. Dayanamayıp yanağına bir öpücük kondurdum. Kokusunu çeke çeke uykuya daldım.
arkadaşlar asla ilk 2 paragrafta kendimden bahsetmiyorum aslaaa
