Dile Getiremedikleriniz

Sorgu

Bazen hani olur ya anlamsız gelir herşey. Yaptığın işi neden yaptığını sorgular durursun.

  Sonra kendinde bir sorun aramaya başlarsın yavaş yavaş. Daha dikkatli incelersin. En ufak bir yanlışın gözüne çarpar hemen didinip durursun düzeltmek için.

  Bırak, bu kadar çok takmaya gerek yok. Kiloların mı var olsun. Sen her halinle güzelsin. Ha kilolu ha zayıf ne fark eder ki. Sen kendini nasıl beğeniyorsan öyle kal. Başkası için değil kendin için değiş istiyorsan.

  Bir arkadaşım vardı aynı sınıftaydık o zamanlar. Ailesiyle sorunlar yaşıyordu, sevgilisiyle kavga edip duruyorlardı. Bir zaman sonra yanlışı kendinde aramaya çalıştı, her şeyde kendini suçluyordu artık. Saplantı haline getirdi. Sevgilisiyle ayrıldılar. Elimden geldiğince destek oluyordum ben de ona. Ama o çocukça bişey yapıp bileklerine ince ince çizikler atmaya başladı. Psikolojisi darmadağın olmuştu.

  Değer miydi sizce. Gerçekten değer miydi? Bu büyük bir sorun değil evet farkındayım ama demek istediğim şey şu. Kendinizde yanlış aramayın olduğunuz gibi kabul edin. Bırakın sizi siz olduğunuz için sevsinler.

  Sürekli nerede hata yapıyorum diye düşünmeyin. Bırakın, salın gitsin. Bir kerecik de önemsemeyin. Sonuçlarını düşünün.

  İntihar mı etmek istiyorsun? Neden diye sorun kendinize. Ne sorunum var benim diye sorgulayın. Arkanızdakileri düşünün. Bir tane bile olsa sizi seven vardır dünyada. Onların siz bu dünyayı terk ettikten sonra yaşayacağı acıyı düşünün. Ne kadar üzüleceklerini. Bir şey yapmadan önce defalarca düşünün. Sorgulayın.

  Hiç bir zaman pes etmeyin. Düştünüz mü? Herkese inat ayağa kalkın ve bir şeyler için çabaladığınızı gösterin insanlara.

  Kendinizi alkışlayın. Örnek olun. Hatanızla, yanlışınızla, doğrunuzla, fikirlerinizle insanlara örnek olun. Siz kendiniz gibi olun. Diğerlerine ne kadar cesur olduğunuzu, kendi ayaklarınız üzerinde dimdik bir şekilde durduğunuzu gösterin, hissettirin. Siz de onlar da iliklerine kadar hissetsinler bunu.

Kendinize güvenin, başarabileceğinize inanın..