Ceaseless

Prologue

Napatakip ako ng mukha gamit ang mga kamay. Kahit naman bumalik ako sa kanya wala na akong mukhang maihaharap pa. Pag nalaman niya ang nangyari sa akin, tatanggapin niya parin kaya ako? Natawa ako sa naisip. "Who would accept you?" bulong ko sa sarili. Naiiyak akong napayuko. Memory of my uncle flashed on my mind. I pulled my hair when I suddenly remembered that gruesome scene. Ang dumi ko... ang dumi-dumi ko. Sana hindi ko na naalala ang lahat.

"Open the door, Gia." Napatingin ako sa pintoan. Nandiri ako bigla ng marinig ang boses na iyon. He laughed hysterically. "Akala mo ba dadating siya? Hindi na yon! Hindi ka rin naman niya mahahanap." tumawa siya ulit. "I never thought you could seduced a guy like him, Gia. Grabe naman talaga yang alindog mo." Nandiri ako sa huling sinabi niya. Napaupo ako at napayakap sa sarili. "Alam niya na lahat kaya nandidiri na iyon sa iyo!"

Nagulat ako sa sinabi nito at biglang kinabahan. Napaisip ako sa mukha niya na nandidiri sa akin kaya mas lalo lang akong naiyak. Sumikip ang dibdib ko. I don't want him to look at me that way. Mas gusto ko na lang mamatay kaysa sa makita ko ang lalaking mahal kong pinandidirian ako. What's the use of living? I've got nothing to lose anyway.

What did I ever do to deserve this? All I wanted was someone to love me purely.

"Lumabas ka na diyan, Gia!" galit na niyang sigaw. "Pag ayaw mong lumabas diyan makakatikim ka talaga sa akin!" biglang tumindig ang balahibo ko. "Sisiguraduhin kong mamatay ka na talaga ngayon!" a loud crashed from the door made me flinched. "I told you, you'll never get away from me." That sickening smile never fails to scare the shit out of me. Lumapit siya papalapit sa akin at hinila ang buhok ko.

"Ah!" sigaw ko sa sakit. "Please, tama na." pagmamakaawa ko. Hinila niya ako papalabas ng mansion habang hawak-hawak ang buhok ko. Wala akong magawa kundi ang sumigaw nalang sa sakit. Nakita ko ang mga tauhan niya nakatingin lang sa amin habang papalapit kami sa cliff.

"Isa ka sa dahilan kung bakit ako nawalan ng malaking kliyente!" bulyaw niya sa akin at tinulak ako sa lupa. Napatingin ako sa likod ko. His gonna push down the cliff and let drown in the ocean. I can't swim so I'll probably die. Pagod na rin ako. I can't fight anymore. "Isa lang yung trabaho mo, Gia!" diin niya. "Ang paligayahin sila! Yun lang!"

I looked at him dead in the eye. "ginawa ko lahat ng gusto mo. I trusted you but you violated me." Tumingin ako sa mga tauhan niya. "Binaboy niyo ko." My voice broke. "Just kill me." I surrendered.

"Oh, yes I will. I will kill you myself this time. At sisiguradohin ko na iyon." Sabi niya at pinatayo ako. Namilog ang mata ko sa sunod niyang sinabi. "Tapos yung lalaki mo naman yung isusunod ko."

"NO!" sigaw ko. "Don't you ever touch him!" babala ko sa kanya. "Ako muna makakabanga mo bago mo siya malapitan!" kahina sobra na akong natatakot I pushed myself to fight for the man I love. Wala akong paki kung mamatay man ako basta para sa kanya handa ako.

He laughed hysterically. "Oh god," napahawak pa siya sa tiyan niya. "Love, eh? Makes you do stupid things."

"Ano bang gusto mo?!" galit kong tanong. "You already got everything my parents left for me! The money! The company! What else?!"

"I want you dead." He eyed me with his cold and deadly stares.

"Then kill me! Huwag mo ng idamay ang ibang tao dito. Please!" I begged. Ayoko kung umiyak pero traydor talaga ang luha ko. "Please not him." My voice broke. When it comes to killing people, my uncle is brutal. His willing to kill anyone who gets in his way, even if it's his own family.

"Ayaw mo non? Magkikita kayo sa impyerno?" gusto ko siyang patayin sa sinabi niya. He pointed his gun at me. Doon nalang bumalik ang kaba ko. I wanted to warn him about this filthy man's plan. "Bye, niece." He said before pulling the trigger.

I felt the bullet hit my left shoulder. "No!" was the last word that came out of my mouth before falling from the cliff down to the ocean.