Ceaseless

2

Nakaupo ako ngayon sa terasa, nakamasid lang sa paligid. Sobrang laki pala ng mansion ni Darcel. It's in Baroque style. Napayakap ako sa sarili ng umihip ang malamig na hangin. I saw a lot of trees in the area. May nakita rin akong hardin doon at isang malaking pool. I tucked my hair at the back of ear and sighed. Wat was my life after my parents death? What was my life like 4 years ago?

"Gia?" napalingon ako sa malumanayng boses na nangagaling sa likod ko. Inayos ko ang plaid blanket scarf na nakapalipot sa aking balikat. "Pumasok ka muna dito sa kwarto at may ipapakita ako sa iyo." Nakangiting sabi ni Ana sa akin. Tumango ako at lumapit sa kanya.

Iginiya niya ako sa couch malapit sa kama ko. There I saw a lot of branded paper bags. Napatingin ako kay Ana na nakangiti pa rin sa akin. "Sa akin to?" tanong ko at tumango naman siya. Dali-dali siyang lumapit sa kama at kinuha ang mga laman ng bags.

"Gusto mo?" tanong niya habang pinapakita sa akin ang mga dress na naroon at iba pang mga damit. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at iniabot niya naman iyong hawak na dress sa akin. It was like the same dress I'm wearing right now but different style and fabric. I felt the coziness of the fabric on my hands, it feels expensive. "Ano? Gusto mo sukatin?" Nasasabik niyang sabi sa akin. Sasagot pa sana ako ng hilahin niya ako at tinulungang hubarin ang akong suot para maisukat ko ang ibinili para sa akin. 

I felt a strange and familar feeling when she suddenly touched my arm. Napabalikwas ako sa hawak niya. Bahagya pa siyang nagulat.

Gulat at takot ang namuo sa akin habang yakap-yakap ko ang aking braso. "Huwag." I sounded pleading. Nagugulohang nakakatitig lang sa akin si Ana. Hindi nagtagal nabalik ako sa ulirat. Umayos akong ng tayo at nahihyang tumingin sa kanya. I didn't know where that familiar feeling came from, but I hate it. "I'm sorry. Hindi ko alam kong bakit ako nagkaganoon." Nakayuko kong sabi.

Tumahimik pa siya muna bago nagsalita. "Ah- ayos lang." nauutal niyang sabi. "Huwag nalang natin sukatin ang mga damit. Kasya naman siguro iyan sa iyo." Bawo niya at inayos ang mga damit pabalik sa mga bag. "Ah-lalabhan ko muna to ha tapos balik ako mamaya para ilagay to sa closet mo." Nag-aalinlangan niyang sabi. I think she's hesitating kung aalis siya o babantayin ako.

I looked up to her and smiled. "Sige. Salamat, Ana. Antayin kita." Sabi ko at bigla nalang gumaan ang pakiramdaman niya.

"Kung gusto mo pwede kang maglakad-lakad sa mansion. Papasamahan kita kay Rita para di maligaw." Suhestyon at napatango nalang ako. Ayoko ko ring magmokmok dito sa kwarto. Nang makaalis na siya sa silid hindi nagtagal ay may pumasok ulit sa.

"Hello po!" Rita greeted cheerfully. Nakita ko na siya sa dining area noon habang kumakain kami ni Darcel. Kita naman sa mukha niya na masayahin siya. I think she's younger than me, nasa mga 20 siguro.

"Hi, Rita." Bati ko pabalik. I stood up and she ran towards me. He held my hands with her eyes looking so playful.

"Sabi ni Manang Ana gusto niyo ho daw maglakad-lakad sa mansion?" excited niyang sabi at nakangiting tumango ako. "Tara po!" aya niya. "Samahan ko kayo at sasagutin ko lahat ng tanong niyo tungkol dito sa mansion at sa mga tao dito kung meron man po." Parang bata niyang sabi.